یادداشت| در انتظار سرود جانان در جشنواره «شعر رضوی»

نذیر کرمان – کرمان؛ آمنه شهریارپناه: از همان لحظه تلخ تاریخ خراسان که علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع) در گوشه‌ای از این خطه به شهادت رسید، قلب مردم ما هم سخت شکست و درد و اشک و اندوه میهمان دلهایشان شد.

از آن پس، ضریح مطهرش نقطه پرگار عاشقان و ارادت‌مندان فرزند حضرت حیدر شد تا برای همیشه حجت بر همگان تمام باشد که آن آقای مهربان بر جان‌های آنها حکومت می‌کند.

در طول دوران‌ها این ارادت به سبک‌های مختلف و شیوه‌های متفاوت بیان و ماندگار شد که یکی از جلوه‌های شکوهمند آن شعر است. شاعران، از بزرگان و نامیان این عرصه گرفته تا جوانان و کمتر شناخته‌شدگان، این فصل از عاشقی را به زیبایی هر چه تمام‌تر به تصویر کشیده‌اند و نسل‌درنسل پرورش داده‌اند.

در عصر جمهوری اسلامی نیز این شکوفایی و بالندگی تقویت شد، تا جایی که در راستای بهبود سطح آن، جشنواره‌ای با عنوان جشنواره ملی شعر رضوی برگزار شد.

اولین دوره این جشنواره به رغم آنکه کرمان زادگاه این طرح بود، در شیراز برپا شد و دست‌اندرکاران آن در تالار حافظِ آن شهر مراسم اختتامیه را برگزار کردند، همان شاعری که روزی برای آقای ایرانیان شعر سرود و ارادت‌ش را در تاریخ ثبت و بر تارک دل‌ها و قلب‌ها ماندگار کرد.

حالا در بیست‌وهشتمین دوره این جشنواره که بین‌المللی شده و به غنای آن افزوده شده است، کرمان میزبان است.

شهری که از دیرباز همواره با شعر، فرهنگ و ادب در هم آمیخته شده و کرمانیان زندگی خود را روی ابیات آهنگین آن پیش برده‌اند و فرهنگ عامه خود را روی آن ریل‌گذاری کرده‌اند.

جمعه و شنبه در کرمان نام و یاد امام‌رضا(ع) بلند است، نشست‌های خوبی با حضور شاعران پرآوازه‌ای برگزار می‌شود و آنان با عشق و البته با امید رسیدن به نگاه خریدار امام مهربان شعر می‌خوانند و برای رضای رضا جان محفل گرم می‌کنند.

در میان همه برنامه‌های این جشنواره، افتتاحیه‌اش حال و هوای خاصی دارد، ۹ صبح روز جمعه گلزار بین‌المللی شهدای کرمان و مرقد نورانی سردار دلها میزبان مراسمی است که برای امام‌رضا(ع) و به نام امام‌رضا(ع) گره خورده است، عطر حرم در جوار خادم حریم آن امام همام می‌پیچد و بلندای صاحب‌الزمان بار دیگر غرق در نور شده و انعکاس آن در گلدسته‌های طلایی گنبد منور خورشید خراسان خواهد درخشید، پس از نای جان در انتظار سرود جانان می‌نشینیم.

پایان پیام/۸۰۰۶۵/ب