در وصیت‌نامه شهید «علی ایزدی یزدان‌آبادی» آمده است: اگر چه نتوانستم وظیفه اخوت و برادری را در حق شما انجام دهم، اما سخنان پدر و مادر را دل‌سوزانه پذیرا باشید که آن‌ها صلاح شما را می‌خواهند.
به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری نذیر کرمان؛ به نقل از نوید شاهد کرمان؛ شهید «علی ایزدی یزدان‌آبادی» یکم شهريور ۱۳۴۶، در شهر يزدان‌شهر از توابع شهرستان زرند به دنيا آمد. وی تا پايان دوره متوسطه در رشته تجربي درس خواند و ديپلم گرفت. به‌عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. سرانجام در بيست و یکم دي ۱۳۶۵، در شلمچه بر اثر اصابت تركش خمپاره، شهيد شد. در ادامه بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید «علی ایزدی یزدان‌آبادی» را مرور می‌کنیم: خداوند از رحمت خود لباسی بر من پوشانید با سلام بر مهدی موعود صاحب امر زمان و امید دیدگان بی‌نور ستم‌کشیدگان امت جدش رسول الله و سلام و درود بر نایب برحقش و قلب تپنده ملت مسلمان ایران و مسلمانان مستضعف جهان امام امت، خمینی کبیر. بار خدایا تو را شکر می‌گویم که لطفت را به من عنایت کرده و جسم و جان بی‌ارزش مرا با پذیرفتن به سوی خودت بها دادی و این بنده گنهکار را آن چنان در لطف خودت سرشار نمودی و از رحمت خود لباسی بر من پوشیدی و مرا شهید گرداندی. بار خدایا از تو می‌خواهم همان‌گونه که فضلت شامل حالم شد عفوت نیز شاملم گشته و از گناهانم که نامه اعمالم را در نزد تو چرکین نموده است درگذری و بار خدایا از تو می‌خواهم که بر من رحم کرده و بندگانت را که بر من حقی دارند و از جانب من ستمی به آن‌ها رسیده و من قادر به جبران آن‌ها نمی‌باشم از من راضی کنی و اجرشان را خودت از خزینه بی‌انتهایت بپردازی . رضایت خدا را بر رضایت خود ترجیح دهید اینک سخنم با توست ای مادر عزیز که رنج‌ها و مشقت‌ها به پایم کشیدی و خم به ابرو نیاوردی و با تو ای پدر مهربان و دلسوزم که زحمت‌ها و سختی‌ها به خاطرم کشیدی و یک کم هم به سر زبان نیاوردی. از شما می‌خواهم که اولا من را ببخشید و دوم اینکه صبور باشید و خوشحال از اینکه من امانتی بودم از جانب پروردگار به دستتان خوب حفظ امانت کرده و صادقانه به صاحبش باز گرداندید و نکند خدای ناکرده بخاطر جدائیم از شما بی‌تابی کرده و اجر خود را ضایع نمایید که من راضی به چنین کاری نیستم و رضایت خدا را بر رضایت خود ترجیح دهید که هر چه خدا خواهد همان شود. همه بنده‌ایم و او ارباب پس خواست او خواست ماست و رضایت او رضایت ما و اما خواهران عزیزم به‌خصوص خواهر بزرگم از شما می‌خواهم که مرا عفو کنید اگرچه بد بودم ولی شما خوب باشید و عفو کنید و از برادران گرامیام می‌خواهم که همچون سنگ استوار باشید و خم به ابرو نیاورید در فراق من ناراحتی نکنید و مرا به بزرگی خودتان به عنوان برادر حقیرتان ببخشید. سخنان پدر و مادر را دل‌سوزانه پذیرا باشید اگر چه نتوانستم وظیفه اخوت و برادری را در حق شما انجام دهم و سخنم با هر دوی شما خواهر و برادر عزیزم که سخنان پدر و مادر را دل‌سوزانه پذیرا باشید که آن‌ها صلاح شما را می‌خواهند و روی سخنم با هم‌درسانم این است که اگر چه من بد بودم ولی شما با فضل و کرم خود مرا عفو کنید و در فکر باشید که اسلام در آینده به شما عزیزان نیاز دارد. از معلمان گرامیام طلب بخشش می‌کنم چون حق زیادی به گردنم دارند و از خدای بزرگ موفقیت آنان را مسئلت دارم هم چنین از مردم منطقه حلالیت می‌طلبم و مرا عفو کنید، از دوستانم به‌خصوص دوستان خاص طلب بخشش می‌کنم و در آخر دعا به جان امام را فراموش نکنید. انتهای خبر/م