خداوند کافران را از رحمت خود محروم می‌سازد

معصومه حاجی‌مقصودی، مدرس حوزه و دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار ایکنا از کرمان، به شرحی از آیه شریفه «وَ لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ أُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ؛ همچون كسانى نباشيد كه خدا را فراموش كردند، پس خدا نيز آنان را به خود فراموشى گرفتار كرد آنان همان فاسقانند»(سوره حشر آیه ۱۹) و آیه «أَ يَحْسَبُ الْإِنْسانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدىً: آیا انسان گمان می‌کند بیهوده و مهمل [و بدون تکلیف و مسئولیت] رها می‌شود؟!»(سوره قیامت آیه ۳۶) پرداخت و گفت: این دو آیه هیچ‌گونه تضاد و منافاتی با هم ندارند و اینگونه نیست که خداوند فاسقان را رها کند.

وی ادامه داد: آیه ۳۶ سوره قیامت متوجه این موضوع است که انسان‌ها بی­ هدف خلق نشده‌اند و در واقع به یک استدلال درباره معاد برای انسان‌های منکر قیامت پرداخته شده است و هدفمندی آفرينش از سوی خداوند حکیم را بیان کرده است اما خداوند در سوره حشر می‌‌فرماید همین انسان‌هایی که خداوند آن‌ها را بدون هدف نیافریده و به حال خود رها نکرده با اعمال و رفتار خود به جایی می‌رسند که زمینه اضلال کیفری را برای خود فراهم می‌کنند و خداوند آن‌ها را به حال خود وا می‌گذارد و چون خواهان هدایت الهی نیستند خداوند آن‌ها را از توفیق و هدایت و رحمت خود محروم می‌سازد.

حاجی مقصودی ادامه داد: در حقیقت آیه ۱۹ سوره حشر به این امر اشاره دارد که فراموش كردن خدا سبب خود فراموشى مى‌شود؛ زيرا فراموشى پروردگار باعث م‌‏شود كه انسان در لذات مادى فرو رود و هدف آفرينش خود را به فراموشى بسپارد. از طرفی، فراموش كردن خدا همراه با فراموش كردن صفات نیکو و بلند اوست كه همين امر باعث مى‌شود كه انسان خود را مستقل از خدا بداند و هويت انسانى خويش را که عین نیاز و وابستگی به خدا و رحمت اوست فراموش كند و به حد حیوانیت سقوط کند.

این مدرس حوزه علمیه در ادامه در توضیح آیه ۳۶ سوره قیامت به بیان خطبه‌ای از امام علی‌(ع) پرداخت و گفت: همانطور که در حکمت ۳۷۰ نهج‌البلاغه آمده، امیرالمؤمنین علی(ع) اغلب در ابتدای خطبه‌هایشان می‌فرمود «ای مردم! تقوای الهی پیشه کنید! انسان عبث و بیهوده آفریده نشده است که به لهو [بازی] مشغول شود و به حال خود رها نشده است تا به لغو مشغول گردد و دنیایی که در نظرش زیبا جلوه نموده نمی‌تواند جایگزین آخرتی شود که نگاه نادرست، آن را در نظرش زشت جلوه داده است…» و برای تأکید و تشویق افراد بر اعمال مطابق با تقوا به این آیه شریفه استناد می‌کند.

وی ادامه داد: همانطور که انسان زمانی که به هدف تهیه مایحتاج ضروری زندگی به بازار مراجعه می‌کند و تمام همّ و غم خود را صرف همین امر می‌کند و خود را به اجناس رنگارنگ آن محیط مشغول نمی‌کند و وقت با ارزش خود را در بازار نمی‌گذراند؛ انسان هم در این بازار پر هیاهوی دنیا نباید خود را بی‌هدف بپندارد و مشغول آن شود؛ بلکه باید از این دنیا برای رسیدن به رحمت و سعادت اخروی بهترین بهره‌ها را برگیرد.

انتهای پیام