بیدار ماندن در شب چله برای مقابله با سیاهی‌های طولانی/ افسانه "گنج قارون"؛ به جا مانده از شب‌های یلدا گذشتگان

سید محمد علی گلاب زاده گفت: مردم در شب یلدا تا پاسی از شب بیدار می ماندند و معتقد بودند و هستند که باید بیدار بمانند و در مقابل سیاهی های طولانی ایستادگی کنند.

به گزارش فت فتو؛سید محمد علی گلاب زاده در گفتگو با راه آرمان؛ با بیان اینکه از شب یلدا و یا شب چله به عنوان جشن زایش خورشید یاد می کنیم، گفت: این جشن، یکی از جشن های قدیمی در تاریخ مردم ایران است که شاعران و ادبیان بسیاری به این موضوع پرداخته و نکاتی را بیان کرده اند.

این تاریخ شناس کرمانی ادامه داد: شب یلدا طولانی ترین شب سال است و نیاکان ما بر اساس باورهایی که بسیاری از آنها درست و منطقی بوده است، این شب را گرامی می داشتند، به پای می نشستند و از آن پاسداری می کردند.

وی با اشاره به اینکه شب یلدا، به نام زایش خورشید است و در این شب می گفتند که خورشید شکست ناپذیر است، عنوان کرد: مردم تا پاسی از شب بیدار می ماندند و معتقد بودند و هستند که باید بیدار بمانند و در مقابل سیاهی های طولانی ایستادگی کنند و چشم به سپیده بدوزند که در راه است و این نکته بسیار مهمی است به باید به اصل آن توجه کنیم که به چه میزان ارزش دارد.

گلاب زاده افزود: این عقیده به ما می آموزد که سیاهی و تباهی هر چند که طولانی باشد، باز هم چندان نمی پاید و ما باید مقداری تأمل و صبوری داشته باشیم تا بتوانیم بر این سیاهی پیروز شویم و اگر چنین کاری را انجام دهیم، حتما توفیق پیدا خواهیم کرد.

این تاریخ شناس کرمانی ابراز کرد: شب چله بزرگ است که از اول دی ماه تا دهم بهمن ما ادامه دارد و در این شب است که کشاورزان بیل کشاورزی را کنار می گذارند و برای مدت کوتاهی هم که شده استراحت می کنند و این شب استراحت مردم نیز به شمار می رود.

وی اظهار کرد: مردم در این شب سعی می کردند کرسی بگذارند و آن گرمی کرسی و دور هم نشستن با حضور پدربزرگان و مادربزرگان، دیوان حافظ و شاهنامه خوانده می شد و در کنار ان شب چره و تنقلاتی را مردم استفاده می کردند.

گلاب زاده گفت: مردم در گذشته در تابستان میوه خشک و در این شب استفاده می کردند و همچنین هندوانه ای را که معتقد بودند هر کسی که هندوانه در شب یلدا بخورد، در تابستان شدت گرما در آنها تأثیر نخواهد داشت، را مورد استفاده قرار می دادند همچنین مردم در این شب انگور می خوردند و انگور را نیز بر روی شاخه درخت در کیسه هایی به نام کیسه انگوری نگهداری می کردند تا توسط پرندگان خورده نشود.

این تاریخ شناس کرمانی بیان کرد: آنچه که به باور من از این شب به عنوان عظمت و بزرگی نیاکان ما به حساب می آید، این است که آنها می خواستند دل ها را به هم نزدیک کنند و به همین منظور در شب یلداف در نوروز، اعیاد مختلف دیگر خانواده و اقوام را دور هم جمع می کردند این همان نکته ای است که در اسلام از آن به عنوان صله رحم یاد می شود.

وی تصریح کرد: یکی از کارهایی که در شب یلدا انجام می دهیم این باشد که به تلفن های همراه برای چند ساعت و دور هم جمع شدن بدرود بگوییم که البته باید پروتکل های بهداشتی را در این دور هم جمع شدن ها رعایت کنیم تا یلدا را آنگونه که شایسته است، گرامی بداریم.

گلاب زاده در پایان خاطر نشان کرد: اعتقاد دیگری که مردم کرمان در گذشته داشتند این بود که در این شب باید بیدار بمانند، چرا که قارون درب منازل آنها را می زند و اگر خانواده ها بیدار باشند، چند ترکه هیزم به آنها می دهد که آن هیزم ها به طلا تبدیل می شوند که این مسئله افسانه بود.

انتهای پیام/

بیدار ماندن در شب چله برای مقابله با سیاهی‌های طولانی/ افسانه "گنج قارون"؛ به جا مانده از شب‌های یلدا گذشتگان

منبع:دانــا
? بیدار ماندن در شب چله برای مقابله با سیاهی‌های طولانی/ افسانه "گنج قارون"؛ به جا مانده از شب‌های یلدا گذشتگان