ایده‌هایی که دیده نمی‌شود و تلاش‌هایی که بی‌اجر می‌ماند

معلمان مدارس غیردولتی از مهر ماه سال ۹۹ با حضور در فضای مجازی و ایده پردازی های خود بیشترین سطح آموزش و قبولی را در کرمان از آن خود کردند و این در حالی بود که ایده‌هایشان دیده نمی شود و حقوقی که دریافت می کنند در مقابل معلمان دولتی بسیار ناچیز است.

به گزارش فت فتو؛ مهرماه سال ۹۹ که شیوع کرونا به اوج خود رسیده بود و تمامی مدارس در کل کشور غیر حضوری شده بود شاهد مشکلاتی در امر آموزش دانش آموزان به صورت مجازی بودیم اما در این راستا نباید تلاش و کوشش معلمان را نادیده گرفت، معلمانی که در ابتدا هنوز خود زیاد با آموزش مجازی آشنایی چندانی نداشتند زیرا در گذشته چنین مشکل بزرگی پیش نیامده بود و مسئولین هم به فکر نبودند.

بگذریم از اینکه دانش آموزان زیادی در زمینه آموزش متضرر شدند زیرا خانواده ها هم با این فضا آشنا نبودند. دانش آموزان پایه اول و دوم قربانی این مرحله شدند و با ارفاق نمره اکثرا قبول شدند.

اما طبق مشاهدات عینی خودم باید بگویم برخی از معلمان هم بودند که از جان خود و خانواده گذشتند و در این شرایط سخت به دلیل دلسوزی و وجدان کاری برای آموزش دانش آموزان خود به پارکها و فضای باز می رفتند و یا در بستر بیماری تلاش می کردند تا دانش آموزانشان از درس وآموختن باز نمانند.

معلمان دلسوز و پرتلاش مدارس غیر دولتی را نباید فراموش کرد که هر روز در مدرسه حاضر می شدند و از کوچکترین فرصت جهت آموزش بهتر استفاده می کردند، یادم هست یکی از معلمان کلاس اول برای اینکه نشانه «ن» را به دانش آموزان بفهماند در آن هوای بارانی به پارک آمده بود و به چاله هایی که از آب باران پر شده بود اشاره می کرد و در حالی که با گوشی موبایل خود تصویر می گرفت، می گفت: بچه ها همانطور که می بینید آسمان ابری است و نم نم باران می بارد، و روی نشانه «ن» که در آخر باران قرار می گرفت تاکید و تکرار می کرد «باران، باران».

و یا در جای دیگری شاهد بودم که تعدادی از معلمان غیرانتفاعی با هم جمع شده بودند و برای اینکه دانش آموز کلاس اولی درس را بهتر بفهمد آن درس را به صورت نمایش عروسکی کار می کردند که در ذهن بچه ها برای همیشه بماند.
 

امسال نیز شاهد این تلاش و کوشش آنها در ارائه ایده های جدید و جذاب هستیم که چگونه تلاش می کنند تا شاگردانشان از آموزش باز نمانند و این در حالی است که معلمان غیر انتفاعی با تلاش مضاعفی که دارند حقوق دریافتی آنها در مقایسه با شهریه ای که مدرسه از اولیا دانش آموزان دریافت می کنند بسیار اندک است.

حال از آن طرف نیز خود به عینه شاهد بودم که برخی از معلمان مدارس دولتی در سال گذشته نیمی از سال گذشته بود و این معلم کلاس اولی هنوز با فضای مجازی آشنایی نداشت و وقتی والدین به او اعتراض می کردند که فرزندمان از تحصیل باز می ماند در پاسخ می گفت من سعی خودم را خواهم کرد.

وقتی یک کتاب داستان به دست یک کودک ۷ ساله می دهیم اولین کاری که می کند با تصاویر آن ارتباط برقرار کرده و سپس تمایل پیدا می کند تا از متن داستان بداند.

به همین جهت چنین دانش آموزی نیز دوست دارد که ابتدا با محیط مدرسه و سپس با چهره معلم خود ارتباط برقرار کند سپس درس را بیاموزد. اما متاسفانه برخی از معلمان از برقراری ارتباط تصویری امتناع می کردند و می گفتند که همسرانشان راضی ندارند و به آنها اجازه چنین کاری را نمی دهند.

حتی برخی معلمان هنگام آموزش حروف ونوشتن آنها بر روی تخته وایت برد دستکش به دست می کردند و وقتی به آنها اعتراض می کردیم باز اجازه ندادن همسرانشان را بهانه می کردند.

حال شما از لحاظ روانشناسی قضاوت کنید که کودکی که هیچ تصوری از چهره معلم خود ندارد و او را نمی شناسد چگونه می تواند با او ارتباط برقرار کرده و درس را به خوبی بیاموزد.

و بالاخره اینکه به دستور وزارت آموزش و پرورش کلیه کلاس اولی ها و دومی ها با ارفاق، نمره قبولی گرفتند اما آیا به نظر شما باز این مسئله به سطح آموزش فرزندان کمکی خواهد کرد.

امسال برخی مدیران مدارس با رضایت والدین کلاس های حضوری با رعایت پروتکل های بهداشتی برگزار کردند و برخی هم همچنان منتظر دستور کتبی از آموزش و پرورش کل هستند.

بدین جهت با مدیرکل آموزش و پرورش استان تماس حاصل کردیم که کریم قاسمی مسئول دفتر ایشان در پاسخ گفت: مدیرکل چند روز پیش دستور دادند که با تکمیل واکسیناسیون معلمان، دانش آموزان می توانند به صورت تدریجی و با رعایت کلیه پروتکل های بهداشتی در مدارس حاضر شوند.
 
انتهای پیام/

ایده‌هایی که دیده نمی‌شود و تلاش‌هایی که بی‌اجر می‌ماند

منبع:دانــا
? ایده‌هایی که دیده نمی‌شود و تلاش‌هایی که بی‌اجر می‌ماند