به گزارش سرویس چندرسانه‌ای پایگاه خبری نذیر کرمان گیاه داروئی «دک یا کبر» یکی از گیاهان داروئی مناطق گرم و خشک هست که در مناطق مختلف به نام‌هایی همچون: کورک، کروز، کورزه، کور و شفلح (میوه یونانی) اثونیطس، و قبارس نیز شناخته می‌شود و در شهرستان ارزوئیه به نام «دک» و یکی از غذاهای محلی این شهرستان است. «دک» به صورت خودرو در شکاف‌های صخره‌ها، در بالای دیوارهای گلی، مناطق مخروبه، و در هر خاکی با حداقل مواد غذایی رشد می‌کند. این گیاه در گویش محلی ارزوئیه به نام دک شناخته شده است از اواسط فروردین در مناطق گرمسیر ارزوئیه می‌روید و خواص درمانی مختلفی دارد از جمله اینکه برای درمان مفاصل بسیار مفید است همچنین پوست این گیاه مزه تند و گتس و اثر آرام‌کننده، معرق و نرم‌کننده دارد و در رفع سرفه و آرام‌کردن حملات آسم و دفع کردن کارساز بوده و در درمان دانه‌های پوستی سودمند است. ابوعلی سینا می‌گوید طحال را از ماده سودایی پاک می‌کند و بعد از آن بهبودی کامل حاصل می‌شود پرورده آن با سرکه و عسل دافع و خارج‌کننده سموم بدن است. ریشه دک جهت بهبود فلج و برخی سیستم عصبی که ناشی از افزایش سردی یا رسوبات هست بسیار نافع است. مردم منطقه ارزوئیه از گل این گیاه برای مصارف خوراکی، ترشیجات، و انواع سالاد استفاده می‌کنند. گل این گیاه بسیار تلخ است و برای تهیه این خوراک گل این گیاه را شسته و داخل آب می‌گذاریم و تا مقداری جوشانده شود تا تلخی آن گرفته شود آن را آبکش نموده و خوب با گوشت کوب می‌کوبیم تا له شود پیاز را پوست کنده و خرد می‌کنیم و در ماهی تابه روغن می‌ریزیم و پیاز را سرخ می‌کنیم و در انتهای کار تخم مرغ اضافه می‌کنیم به همراه زردچوبه و نمک و در انتها غذای ما آماده است. انتهای خبر/ جواد بختیاری‌زاده