شهیدی که برای دشمن دعای خیر کرد

وی پس از اتمام دوران راهنمایی برای ادامه تحصیل به شهرستان زرند بازگشت، با آغاز جنگ تحمیلی با همراه دوست‌اش، ابراهیم ضیاءالدینی به جبهه اعزام شدند، ابراهیم در عملیات فتح المبین به شهادت رسید.

این شهید معزز بعد از شهادت رفیق گرمابه و گلستانش با بیان این جمله که ؛ من اسلحه ابراهیم را کنار نمی‌گذارم و ادامه می‌دهم، تا  عملیات بیت المقدس پیش رفت و در همین عملیات محمد به شهادت رسید.

پیکر پاک این شهید هنوز پیدا نشده است و طبق گفته همرزمانش، شهید در اثر گلوله توپ به شهادت رسید و اثری از او بر جای نمانده است، خبر شهادت محمد ضیاءالدینی را همرزم آزاده اش محمد علی ضیاءالدینی به وسیله ارسال یک نامه در زمان اسارت به خانواده این شهید داده بود.

متن وصیتنامه شهید محمد ضیاءالدینی به شرح ذیل است؛

«به نام خداوند در هم کوبنده ظلم ستمگران»

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خداوند بخشنده مهربان ما ملت دلیر و سلحشور ایران تا آخرین قطره خونی که داریم در راه این وطن عزیزمان خواهیم ریخت.
من خیلی دلم می خواهد شهید بشوم ولی من لیاقت شهید شدن را ندارم و هر موقع که من نماز می خوانم دعا بر رهبر انقلاب می کنم و همچنین دعا می کنم که شهید بشوم.

اگر من شهید شدم برای من گریه نکنید و سر قبر من گل بریزید و من را در همان دشتخاک بخاک بسپارید و نمازم را در کنار مسجد طالقانی بخوانید و به مادر و پدر من بگویید که این پسر تو خیلی کوشا بود و برای من گریه نکنید اگر گریه کنید برای من بد می گذرد و خداوند این قربانی را از شما نخواهد پذیرفت بپذیرید.

همیشه دعا به رهبر انقلاب اسلامی و تمام رزمندگان اسلام کنید، دعا کنید که بزودی راه کربلا باز شود و به کنار قبر شش گوشه حسین بن علی (ع) بروید و دعا کنید که این ملت عراق از یوغ استعمار صدام رها شود و من تا آخر نفس که دارم برای این کشور عزیزمان خواهم دعا کرد و اگر که بزودی زود پیروز شدیم بر می گردیم.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته محمد ضیاءالدینی.

انتهای خبر/ طهماسبی