رزمنده شهیدی که قلاویزان، جاودانه‌ترین گواه شهادت اوست!

«درویش پورحیدر » از جمله شهدای جنگ تحمیلی است که هشتم مردادماه ۱۳۶۲ در قلاویزان مهران جاودانه شد. به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی نذیر کرمان، «درویش پورحیدر» از جمله شهدای جنگ تحمیلی است که هشتم مردادماه ۱۳۶۲ در قلاویزان مهران جاودانه شد.    شهدای والا مقام در طول هشت سال دفاع مقدس با پیروی از […]

«درویش پورحیدر » از جمله شهدای جنگ تحمیلی است که هشتم مردادماه ۱۳۶۲ در قلاویزان مهران جاودانه شد.

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی نذیر کرمان، «درویش پورحیدر» از جمله شهدای جنگ تحمیلی است که هشتم مردادماه ۱۳۶۲ در قلاویزان مهران جاودانه شد.

 
 شهدای والا مقام در طول هشت سال دفاع مقدس با پیروی از حضرت امام خمینی (ره)، رهبر و رهنمای خویش، توانستند هم چون سپری فولادین در برابر متجاوزان بعثی و اربابانشان شجاعانه بایستند تا دیگر هیچ قدرتی جرأت تعدی و فکر تجاوز به این مرز و بوم را نداشته باشد.
 
تاریخ گواه شکوه ایثار و رشادت مردانی است که با سلاح ایمان و تأسی از مقتدایشان، حسین بن علی (ع) توانستند حماسه‌های ماندگاری را از خود به ثبت برسانند.
 
مردانی که در طلوع شهادت و در غروب تنهایی در میدان کارزار حضور یافته اند تا عصر ظهور را ممکن سازند؛ از این رو برای استقلال و حفظ تمامیت ارضی کشور و عزت نظام اسلامی هزینه سنگینی پرداخته ایم، باشد که نام شهیدانی چون شهید درویش پورحیدر آرپیجی زن خط مقدم جبهه قلاویزان زینت بخش سرمشق دفتر زندگی نسل فردایمان باشد.
 
هر چه امروز کشور ما دارد و هرچه در آینده بدست بیاورد به برکت خون این جوانان شهید است.
 
درویش پورحیدر در سال ۱۳۴۳ در روستای مظفر آباد از توابع شهرستان رودبار جنوب چشم به جهان گشود؛ او اولین فرزند فرزند خانواده است تولد و کودکی درویش در فضایی از بی بضاعتی و تنگ دستی بود.
 
درویش دوره دبستان را در زادگاه خود یعنی روستای مظفرآباد در مدرسه ابوذر و دوره راهنمایی را در علی آباد سازمان شهرستان جیرفت پشت سر گذاشت و برای ادامه تحصیل دوره دبیرستان به شهرستان فهرج رفت.
 
تفکری پویا در تصمیم گیری‌ها داشت 
 
صبوری و مقاومت در برابر مشکلات و گرفتاری‌ها سنت و قانون نانوشته‌ای بود که درویش آن را از زندگی روستایی آموخته بود؛ آزادمنش بود و تفکری پویا در تصمیم گیری‌ها داشت، در کارهای خانه از جمله آوردن هیزم به مادر کمک می‌کرد و در کارهای دامداری و کشاورزی پدر را یاری می کرد.
 
کودکی کم حرف و دوست داشتنی بود رفتار و کردارش بالاتر از سن و سالش نشان می‌داد طوری که در برخی مواقع برادر و خواهران بزرگتر از خودش را راهنمایی می‌کرد؛ در ادای فریضه نماز بسیار جدی بود قبل از همه برای نماز صبح بیدار می‌شد و خانواده را برای خواندن نماز اول وقت ترغیب می کرد، اهل قرآن خواندن بود.
 
 
صله رحم به نقل از خواهر شهید:
 
درویش در جبهه از طریق نامه با ما در ارتباط بود و هنگامی هم که به مرخصی می‌آمد از بستگان و آشنایان سرکشی می‌کرد و می‌گفت: حداقل هفته‌ای دو بار از بستگان و آشنایان سرکشی کنیم که این عمل حسنات و برکات زیادی دارد و توصیه خداوند و ائمه اطهار است.
 
در دوران انقلاب اسلامی و تظاهرات شجاعت های بسیاری از خود نشان داد با شروع جنگ تحمیلی با عضویت در بسیج سه بار به جبهه رفت.
 
سرانجام این جوان ۱۹ ساله رودباری در عملیات والفجر ۳ در منطقه قلاویزان در عملیات آزاد سازی مهران که بعنوان آرپیجی زن حضور با اصابت گلوله به پیشانی به درجه رفیع شهادت نائل آمد و پیکر مطهرش بعد از ۲۷ سال مفقودی سر انجام ۵ بهمن ماه ۱۳۸۹ همزمان با اربعین حسینی به آغوش خانواده بازگشت.
 
مزار این شهید والامقام در گلزار شهدای روستای مظفر آباد شهرستان رودبار جنوب است.
 
انتهای خبر/پورحیدر




رزمنده شهیدی که قلاویزان، جاودانه‌ترین گواه شهادت اوست!

منبع:آرمـان
? رزمنده شهیدی که قلاویزان، جاودانه‌ترین گواه شهادت اوست!