ترس به وجود آمده درباره هوش مصنوعی مفید است یا مضر؟

به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه نذیر کرمان، به راحتی می‌توان دید که ترس به وجود آمده پیرامون بحث مصنوعی یک ترس وجودی و ماهیتی است نه یک ترس تکنولوژیکی که قبلاً با ظهور دوربین‌ها یا کامپیوترها به وجود آمده بود. قبلاً ما فکر می کردیم که ماشین‌ها می‌توانستند صرفاً جایگزین برخی کارها و حرفه‌ها شوند، اما حالا این سوال بسیار جدی مطرح است، اگر ماشین‌ها جایگزین ما یعنی انسان‌ها شوند چه اتفاقی می‌افتد؟

وقتی که پای تصاویر و عکس‌های ایجاد شده توسط هوش مصنوعی به میان می‌آید، بلافاصله این سوال مطرح می‌شود که آیا اینها واقعاً هنر هستند؟ جواب کوتاه به این سوال این است، بله اینها هنر هستند، چون توسط یک هنرمند خلق می‌شوند. این‌ها هنر هستند چون ما به هنرمندان یک گواهینامه اجتماعی داده‌ایم که هنرمند باشند و کار هنری کنند.

تصاویر خلق شده توسط هوش مصنوعی هنر نیستند، چون هوش مصنوعی از هنرمند شدن کیلومترها فاصله دارد؛ هوش مصنوعی در دل داده‌های موجود می‌شود تا محتوا جدید تولید کند، وقتی ما به آن مرحله از فناوری می‌رسیم که در آن هوش مصنوعی توانایی خودآگاهی به دست می‌آورد، آن وقت ممکن است او هم مثل ما شلخته شود، ممکن است دیگر یک ابرانسان باهوش و بی عیب و نقص نباشد و نتواند جایگزین ما بشود.

در یک سطح کاربردی تر، نگرانی‌ها پیرامون هوش مصنوعی از نظر کپی رایت، مالکیت فکری و از دست دادن مشاغل توسط این حقیقت پیچیده تر می‌شوند که قوانین و مقررات همواره عقب تر و کندتر از سرعت فناوری حرکت کرده‌اند، هرچند تلاش‌های بسیاری برای جبران این عقب ماندگی صورت گرفته است. وقتی که شرکت‌های میلیارد دلاری مانند نتفلیکس از هوش مصنوعی برای جایگزین کردن نیروی کار انسانی استفاده می‌کنند، حتی نیاز بیشتری به مقاومت کردن احساس می‌شود.

وقتی که احتیاط کاری در مقابل هوش مصنوعی به یک جور دروازه‌بانی برای هنرمندان تبدیل می‌شود، در این صورت ضررها بیشتر از سودها می‌شوند. این تصور وجود دارد که استفاده از هوش مصنوعی انجام کارها را آسانتر می کند؛ هوش مصنوعی سیستمی است که بر پشت غول‌ها بالا می‌رود و بدون آن شخص دیگر صلاحیت هنرمند شدن را ندارد. اما آیا واقعاً ما معتقدیم که هوش مصنوعی می‌تواند هنر بد را به هنر خوب تبدیل کند؟ یا هوش مصنوعی ابزاری است که می‌تواند به ما در اجرای ایده‌های خوب کمک کند؟

برای پاسخ به این پرسش‌ها باید بیشتر صبر کنیم.