از وجود نقوشی از کرمان در قالی پازیریک تا جلوه‌گری شال ژرمانیا بر قامت امیرکبیر

این تاریخ‌شناس کرمانی ادامه داد: از ظروف و عقاب آهنین بالی که از پنج هزار سال پیش در کُنار صندل جیرفت پیدا شد و امروز زمانی که به آن عقاب نگاه می‌کند، بال و پر می‌گیرد و در آسمان خودش را می‌بیند تا قالی کرمان، شال کرمان، پته کرمان، مسگری و قلمزنی کرمان و دیگر صنایع دستی نشان می‌دهد که کرمان از چه جایگاه رفیع و بلندی در این عرصه برخوردار بوده است.

وی بیان کرد: نقشی که از کرمان در قالی پازیریک پیدا شد و وجود شال‌هایی که خلیفه عباسی تعدادی از آن‌ها در انبار خود نگه داشته بود و به شخصیت‌های برجسته هدیه می‌داد و لباسی که بر قامت امیرکبیر جلوه‌گری می‌کرد، از شال کرمان است و قالی‌هایی که برخی از آن‌ها شهرت جهانی دارد و یکی از آن‌ها چندی قبل در حراج نیویورک به مبلغ ۳۸ میلیون دلار فروخته شد و این قالی کرمان بافته شده در روزگار صفویه بود و سایر آثاری که در کرمان موجود است و صنایع دستی که کرمان بانی آن‌ها است، همه نشان ‌دهنده جایگاه رفیع و بسیار ارزشمند است.

گلاب‌زاده تصریح کرد: در قبال همه این بالندگی‌ها و در کنار هم این افتخارات، جای تأسف بسیار وجود دارد که ما شاهد مرگ تدریجی این صنایع دستی هستیم؛ من در سال ۱۳۹۳ زمانی که کتاب تاریخ اقتصاد و تجارت کرمان در هزار نهم پیش از میلاد تا به امروز را می‌نوشتم، آمار کسانی که گلیم معروف شیریکی پیچ را می‌بافتند را سال به سال گرفتم و دنبال کردم، رقم‌ها هر سال افزایش پیدا می‌کرد تا آن که در یک سال این ارقام افت پیدا کرد و به یک سوم رسید.

این تاریخ‌شناس کرمانی افزود: زمانی که بررسی کردم، مسئول صنایع دستی وقت به من گفتم که متأسفانه در زمانی که یارانه‌ها داده شده بسیاری از بافندگان گلیم شیریکی پیچ بودند که دست از بافت برداشته‌اند و یا قالی کرمان، که روزگاری کاخ‌های بزرگ دنیا را پوشش می‌داد و حتی قالی مرحوم ابوالقاسم کرباسی که در سنا آمریکا فرش شده است و این فرش ۴۰۰ متر است، که این فرش بعد از رفو توسط چند رفوگر چینی به موزه واشنگتن دی‌سی داده شده است، همه این‌ها نشانه عظمت و اقتدار ما بوده است.

وی با بیان این‌که شخصیت‌هایی از سراسر جهان به کرمان آمدند به شوق این‌که فرش کرمان را داشته باشند و در فرش کرمان هنرنمایی کنند و البته هنر هم به خرج دادند، اظهار کرد: ما از آن روزگار اقتدار و سربلندی داریم و امروز به هزیز موقعیت نزدیک می‌شویم؛ امروز پته کرمان را زنان افغانی می‌دوزند و هیچ دلبستگی به این‌که کیفیت کار را حفظ کنند، ندارند.

گلاب‌زاده ادامه داد: امروز فرش ما، فرشی نیست که رنگ‌آمیزی سنتی را داشته باشد و اگر هم داشته باشد بازارش آنقدر بی‌رونق شده است که دیگر کسی نمی‌خواهد ببافد، امروز گلیم شیریکی‌پیچ به سختی دارد حفظ می‌شود، امروز قلمزنی به حداقل خود رسیده است.

این تاریخ‌شناس کرمان ضمن اشاره به مطلب فوق خاطرنشان کرد: همه موارد عنوان شده نشان می‌دهد که ما از آن اقتدار فرو افتاده است و فکر می‌کنم یکی از وظایف اصلی و اساسی میراث فرهنگی و صنایع دستی این است که دستی از آستین همت بیرون بیاورند و کمی به این افتخارات گذشته ما توجه کنند و زمینه‌ای را به وجود بیاروند تا بتوانیم ما بتوانیم آن زمینه‌های افتخار خودمان را تداوم بدهیم.

به گزارش پایگاه خبری«نذیر کرمان»؛ گفتنی است ژرمانیا از نام‌های قدیم کرمان بوده است.

انتهای خبر/م