فجر۴۴/ وقتی فهمیده‌های عصر ۴۴ هم فهمیده‌اند/ روایت قدرت موشکی ایران، از هیچ تا هایپرسونیک

فت فتو_ کرمان؛ آمنه شهریار پناه: یک کامیونِ اسباب‌بازی را پرت کرد آن طرف تپه‌ای که ساخته بودند، چند دور غلت زد، کمی آن‌طرف‌تر روی زمین افتاد و چند تیکه شد، صدای خنده‌اش بلند و لبخندی عمیقی پهنای صورت دوستانش را پر کرد، با تعجب به جمع‌شان نگاه کردم، صحنه‌هایی که تدارک دیده بودند نشان می‌داد در حال تمرین یا بازسازی یک عملیات جنگی هستند.

یکی از آنها هم در گوشه‌ای دیگر طوری نشسته بود که انگار داشت جایی را کنترل می‌کرد، گاهی سرک می‌کشید و دوباره پشت دیوار سنگر می‌گرفت، نگاهش را تا آخر کوچه دنبال کردم، کسی نبود.

به طرف‌شان رفتم و گفتم چرا کامیون رو خراب کردی، اگر از سن شما گذشته و لازمش نداشتی، می‌تونست هدیه‌ای برای یک کودک باشد؟

به طرفم برگشت و خیلی کوتاه، مختصر، مفید و البته بسیار جدی گفت: موشک خورد …

این صحنه بخشی از بازی پسربچه‌های محله‌ای بود که کمی مانده به غروب خورشید شاهدش بودم، در طول مسیری که می‌رفتم فکرم با آنها بود، دائما حسین فهمیده در ذهنم تداعی می‌شد و اینکه در کشور ما چه اتفاقی افتاده که حتی روی بازی‌ها و فعالیت‌های نسل‌های نو هم تاثیر گذاشته است.

 جمهوری اسلامی در طول این سالها چه کرده که حتی نوجوانانش نقطه‌زنی موشک‌هایش را از عمق جانشان پذیرفته و آن را در بازی‌هایشان وارد می‌کنند‌‌ و حتی نمی‌دانند که ما در دوران تلخ و سخت هشت‌سال دفاع مقدس موشک نداشتیم چه برسد به نوع نقطه زنش …

 حتی برخی بزرگترها هم نمی‌دانند که ایرانِ ما از کی به توان موشکی دست یافته و یکی از قدرت‌های بلامنازع این حوزه در جهان شده است.

وقتی انقلاب به پیروزی رسید و جمهوری اسلامی روی کار آمد، دفاع از تمامیت ارضی و حمایت از مظلومانِ گرفتار در چنگال ظلم بزرگترین هدف او شد و خیلی زود فهمید برای ماندن و تاثیر داشتن در جهان باید قدرتمند باشد.

جنگ، سختی آن و زدن به دل دشمن برای پیروزی، این موضوع را بیش از گذشته نمایان کرد و مسوولان انقلاب اسلامی را واداشت تا مسلح به سلاح‌های موثر و البته بازدارنده شود.

از آنجایی که شرق و غرب برای سرنگونی جمهوری اسلامی دستشان را در دست هم گذاشته و هم‌پیمان شده بودند، این جمهوری نوپا تصمیم گرفت خودش اقدام کند و نیازهایش را برطرف سازد.

وقتی که آنها حتی تکه‌ای سیم خاردار به ما نفروختند، مصمم‌تر از گذشته توان داخلی را به‌کار گرفت و استعدادها را به سمت خودکفایی دفاعی برد، آنها را پرورش و در حوزه‌های مختلف فعال کرد.

یکی از آن حوزه‌ها فناوری موشکی بود، برای تحقق این هدف بزرگ و سرنوشت‌ساز گروهی شب و روز را در هم آمیختند، سخت و سخت‌تر تلاش کردند، مرحله به مرحله پیش رفتند، قدم به قدم آزمون و خطا کردند و در نهایت پیروز شدند.

دوندگی‌ها و سخت کوشی‌های حسن طهرانی‌مقدم بالاخره نتیجه داد و این سرباز خمینی و از بچه‌های پروپاقرص مسجد و هیأت، توانست کاری کند کارستان و نام ایران اسلامی را در لیست کشورهایی جای دهد که دارای صنعت موشکی هستند.

حالا در چهل‌وچهارمین فجر انقلاب، جمهوری اسلامی انواع مختلفی با کارایی‌های متفاوتی از موشک دارد، شهاب، فاتح، قیام، زلزال، هرمز، قدر، عماد، سجیل، خرمشهر، دزفول، رعد و … تا سالها خواب از چشم دشمن گرفته و فکرش را به سمت نابودی آنها برده بود که خبر آوردند، جمهوری اسلامی هایپرسونیک دارد.

روزی که حسن طهرانی‌مقدم، پدر صنعت موشکی ایران را به شهادت رساندند، هرگز فکرش را نمی‌کردند که یک دهه بعد، امیرعلی حاجی‌زاده دستیابی ایران اسلامی به موشک هایپرسونیک را اعلام کند و آب سردی بر پیکره نیمه‌جان آنها بریزد.

فناوری پیچیده و مهمی که تا قبل از جمهوری اسلامی تنها سه کشور آن را داشتند، این موشک، سرعت مافوق صوت (۵ تا ۲۵ سرعت صوت) دارد، امواج رادیویی را مسدود می‌کند، مانور پذیری بالا و قدرت تغییر پذیری دارد، از رادار می‌گریزد و مسیر آن هم غیر قابل پیش‌بینی است.

سردمداران غرب بلافاصله بعد از این خبر که مثل بمب در جهان صدا کرد، گفتند: نگرانیم!

در جوابشان باید گفت: در این نگرانی بمانید و از مشق نوجوانان‌مان برای نابودی شما بترسید.

این عزت جمهوری اسلامی است و دورانی که شما در این کشور، ثروت مردمش را می‌بردید و شیره جانش را می‌کشیدید، گذشته و ما چهل‌و‌چهارمین سال اخراج شما را جشن می‌گیریم، نبودن‌تان در این کشور ابدی و مرگ‌تان در منطقه حتمی است.

پایان پیام/۸۰۰۶۵/ب