بچه‌های شهر شهید راه قدس به رژیم کودک‌کش: ما حاج قاسم‌های دیگری هستیم

نذیر کرمان _ کرمان؛ مهسا حقانیت: فاطمه کوچولو توی غرفه “بیسیم پلیس” فرماندهی انتظامی در روز قدس بیسیم را با دست‌های ظریفش جلوی دهان گرفته ” صدامو دارین؟ می‌تونم داستان پهلوان شهرم رو بگم؟”، از آن طرف بیسیم  مرد جوانی با مهربانی پاسخش را می‌دهد “بله، بله! صداتو دارم”.

 خیال فاطمه از رسیدن صدایش به آن طرف خط که راحت می‌شود با زبان کودکانه داستان پهلوان شهرمان را تعریف می‌کند، داستان پهلوان حاج قاسم سلیمانی، شهید راه قدس.

آن طرف خیابان پسری با لباس‌های کرم‌رنگ در حال نصب دو پرچم زردرنگ‌حزب‌الله بر روی دوچرخه‌اش است، محمدکیان، دانش‌آموز کلاس ششم است «برای اینکه از کشور بزرگ‌مون طرفداری کنیم، اومدم راهپیمایی روز قدس، به‌خاطر حاج قاسم هم اومدم».

رونیکا خواهر ۷ ساله محمدکیان پرچمی که در دست دارد را به برادرش نشان می‌دهد «می‌دونی این پرچم کجاست»، محمدکیان نگاهی به پرچم می‌اندازد «پرچم فلسطین».

رونیکا وقتی نام سردار سلیمانی را از زبان داداش بزرگش می‌شنود با شیرین‌زبانی می‌گوید: من که حاج قاسم رو خیلی دوسش دارم.

امیررضا هم دانش‌آموز کلاس دوم دبستان است، یک پیراهن زرد و مشکی چهارخانه پوشیده، صحبت‌هایش اما بزرگتر از سن و سالش است، میله پرچم فلسطین که به‌دست دارد هم از قد و بالایش بلندتر است «با مامان و بابام اومدم راهپیمایی، من می‌دونم همه به فلسطینی‌ها ظلم می‌کنن، می‌خوام ازشون حمایت کنم. حاج قاسم رو می‌شناسم، شجاعت حاج قاسم ۱۰۰ درصد خیلی خوب بود».

امیرمحمد دانش‌آموز کلاس هشتمی‌ست، دو گوشه پرچم ایران را دور گردنش گره زده است و یک پرچم بزرگ سبززنگ مزین به نام مولا امیرالمومنین(ع) را هم در دست دارد، «برای آزادی فلسطین اومدم راهپیمایی روز قدس، می‌دونم مردم فلسطین آزاد میشن، می‌خوام یه جمله به اونایی که حاج قاسم رو شهید کردن بگم، بعد از حاج قاسم، حاج قاسم‌های دیگه‌ای هستن، ما هستیم».

راهپیمایی روز قدس ۱۴۰۲ با یک “الله‌اکبر” بلند از چهارراه ارگ شهر کرمان به سمت مصلای بزرگ امام علی (ع) آغاز می‌شود و اولین شعار کرمانی‌ها در روز قدس این است “سردار دل‌ها اسوه جهاد است/شهادتش حافظ اتحاد است”.

پایان پیام/۸۰۰۱۹/ب