نبود تاب کودکان جنوب کرمان را بی تاب بازی های دیجیتال کرد

 اگر در گذشته بچه‌ها با چند تکه سنگ بر روی زمین، هفت سنگ را در کوچه‌پس کوچه‌های جنوب کرمان آغاز می‌کردند حالا به دنبال پیروزی در نبردهای جنگی هستند و ساعت‌ها تبلت به دست، اوقات فراغت خود را سپری می‌کنند.

دیگه خبری از بازهای بومی و محلی این منطقه مثل رمازا  هفت سنگ،وسط گل سه،پنج قل و…نیست ، متولی زنده نگه داشتن این میراث غنی کیست؟ 
 
 با شیوع ویروس کرونا و عدم اشتیاق مسوولان و خانواده‌ها برای معرفی بازی‌های بومی به فرزندان غرب بازی‌های بومی و محلی را به باد فراموشی سپرده و بازی با تبلت و گیم‌هایی را جایگزین آنها ساخت که به دور از فرهنگ هر شهر و دیاری است.

بعد از شیوع ویروس کرونا علاوه بر بازی‌های محلی، کلیه فعالیت‌های مرتبط با تحرکات جسمی به باد فراموشی سپرده شده است که این خود، یکی از صدمات شیوع ویروس کرونا است.
 
نبود تاب در تنها پارک رودبار کودکان را بی تاب  کرد
 
یکی از والدینی که فرزند خود را برای بازی با وسایل بازی تنها پارک شهر آورده است با اشاره به اینکه شهرستان رودبارجنوب هنوز یک شهربازی مناسب برای بازی کودکان و سرگرم شدن آن‌ها ندارد، گفت: شهربازی به عنوان یکی از خواسته های دیرینه مردم رودبارجنوب مطرح بوده است ولی متاسفانه حتی یک پارک بازی مناسب در شان کودکان این شهر تاکنون راه اندازی نشده است.
 
این بانوی رودباری با انتقاد از نبود شهربازی در شهرستان افزود: بدلیل نبود یک شهربازی مناسب مجبور می‌شویم از وسایل بازی که در تنها پارک شهر که بسیاری از آن‌ها برای کودکان خطرناک است استفاده کنیم.

احداث شهربازی برای رودبارجنوب امری ضروری است

زینب بامری دیگر بانوی رودباری در گفت و گو با خبرنگار ما با تاکید بر لزوم احداث شهربازی در شهرستان،اظهارکرد: شهرستان رودبارجنوب در اغلب امکانات رفاهی و سرگرمی برای کودکان و نوجوانان و حتی جوانان کمبودهای زیادی دارد و احداث شهربازی برای این شهرستان ضروری است.

 کودکان زندانی بازیهای دیجیتال شدند

وی ادامه داد: در سایه نبود پارک بازی مناسب کودکان تمام روز خود را در خانه حبس می کنند و مشغول بازیهای دیجیتالی هستند که این امر آنها را خشن بار آورده است.

احیای بازیهای بومی راهی برای نجات کودکان

این بانوی رودباری گفت: بهترین بازی کودکان دهه ۶۰ و ۷۰ گروهی و دسته جمعی بود و در پس هر کوچه صدای شور و قهقهه کودکانه به دور از دغدغه شنیده می شد و با قهر و آشتی های روزانه همراه بود.

بامری عنوان کرد: انجام بازی های محلی در زمان های گذشته با اعضای خانواده و فامیل به خصوص در شب نشینی ها حال و هوای دیگری داشت.

فضای مجازی جایگزین شور و هیجان کودکان

وی تصریح کرد: امروز فضای مجازی و اینترنت جایگزین شور و هیجان کودکان و نوجوانان شده و نتیجه جمع شدن فامیل و دوستان در کنار هم، رد و بدل کردن فیلم و عکس و یا پیام هایی است که بدون هیاهو انجام می دهند.

بامری گفت: در گذشته با کمترین و ارزان ترین وسایل بازی شادترین بازی را انجام می دادند و هیجان کودکانه با دویدن به دنبال یک توپ خالی می شد.

کودکان با بازیهای بومی بیگانه اند

وی با بیان اینکه کودکان با بازیهای بومی بیگانه اند،افزود: شاید شنیدن نام بازی هایی مانند هفت سنگ، وسطی، یه قُل دو قُل و چندین بازی دیگر برای کودکان امروز غریبه باشد و البته در طول این سالها رغبتی برای احیای این بازی های بومی محلی وجود نداشت.

بامری خاطر نشان کرد: مسوولان می توانند با برگزاری جشنواره های بازیهای بومی و محلی علاوه بر احیا این بازیها کودکان را از خطر انزوا نجات دهند.

بازی اساسی‌ترین نیاز دوران کودکی است

کارشناسان پرورشی و امور جوانان بازی را اساسی‌ترین نیاز دوران کودکی هر انسان می‌دانند و از کارکردهای بازی‌های دسته جمعی کودکان به عنوان نقش پایه‌ای در جامعه‌ پذیری و ایجاد روابط اجتماعی آنان یاد می‌کنند.

بازی کردن کودکان موجب شادابی و سرزندگی آنان است و بر اساس پیمان‌نامه حقوق کودک، همه‌ کودکان حق دارند به بهترین شکل رشد کرده و ملزومات مورد نیاز برای زندگی را در دسترس داشته باشند.

علی ای حال، باید منتظر بود و دید آیا سرانجام شهر بدون شهربازی رودبارجنوب در سال۱۴۰۱ برای کودکانش شاهد شهربازی خواهد بود و این مطالبه و نیاز این قشر جامعه برطرف می‌شود.

انتهای پیام/پ