رئیس مرکز کرمانشناسی گفت: زن‌های کرمانی در مهمان‌نوازی شهره هستند و یکی از ویژگی‌های زن کرمانی تعارف او است و اگر مهمان با سنت این افراد آشنا نباشد خسته می‌شود.
سید محمدعلی گلاب‌زاده در گفتگو با خبرنگار سرویس اجتماعی پایگاه خبری «نذیر کرمان» در خصوص پیشینه آداب مهمان‌نوازی کرمانی‌ها گفت: زنان کرمانی ریشه در فرهنگی دارند که خون‌گرمی و مهمان‌نوازی یکی از اصول اساسی آن‌ها به شمار می‌رود. وی ادامه داد: مردم کرمان از تبار همان کریمان و بزرگوارانی هستند که روزها برای دفاع از جان مال و ناموس خود با دشمن می‌جنگیدند اما شب‌ها دشمن را پشت دروازه‌های خود به‌عنوان مهمان مورد عنایت قرار می‌دادند. تاریخ‌شناس کرمانی با تاکید بر اینکه مردم کرمان برای مهمان و تازه‌وارد احترام خاص قائل هستند، بیان کرد: کرمانی‌ها در اولین برخورد با مهمان می‌گویند «قربون قدمتون» چراکه باور دارند مهمان حبیب خدا است از این‌رو صفای خویش را این‌گونه بیان می‌کنند که «گشاده‌دلی بهتر از گشاده‌دری است» بنابراین در برخورد با مهمان چهره‌ای شادمان و رضایت‌مند از خود نشان می‌دهند. گلاب‌زاده با اشاره به رفتار اصیل کرمانی‌ها در برخورد با مهمان سرزده، بیان کرد: نه تنها در گذشته بلکه هم‌اکنون نیز وقتی مهمان سرزده وارد منزل می‌شود و فرد کرمانی آمادگی کامل را ندارد بیان می‌کند که «مهمون عزیز و خونه ناروف». نویسنده کتاب « زن کرمانی، روشنای زندگانی» با بیان اینکه زن‌های کرمانی در مهمان‌نوازی شهره هستند، گفت: بسیاری از آن‌ها که با سلیقه خاصی این بیت «از فروغ روی مهمان شد منور خانه‌ام/ خانه فانوس است و مهمان شمع و من پروانه‌ام» روی پارچه گل‌دوزی کرده و با تزیین آن در قابی قرار داده و به دیوار مهمان‌خانه می‌کوبیدند. رئیس مرکز کرمانشناسی تاکید کرد: مهمان برای کرمانی‌ها آن‌قدر عزیز است که بخش عمده‌ای از فضای مسکونی خود را برای او تعبیه می‌کند به‌گونه‌ای که اگر اتاق زندگی او و فرزندانش ده، دوازده متر بیشتر نباشد اتاق مهمان‌خانه حتما دو برابر این اندازه وسعت دارد. تاریخ‌شناس کرمانی ادامه داد: یکی از ویژگی‌های زن کرمانی تعارف او است و اگر مهمان با سنت این افراد آشنا نباشد خسته می‌شود زیرا او از چپ و راست به خوردن و آشامیدن دعوت می‌کند در همین رابطه جمله‌هایی به‌کار می‌برد. گلاب‌زاده اظهار کرد: موارد بسیار دیگر از مهمان‌نوازی، سخاوت و بخشندگی مردم کرمان وجود دارد تا آن‌جا که هر وزیر ، حاکم و دست‌نشانده‌ای هم که به کرمان می‌آمد تحت‌تاثیر این کرامت سر تعظیم فرو می‌آورد و در همین راه گام بر می‌داشت. انتهای خبر/ پسند