روزگاری بر این مملکت گذشته است حتی از سیم خاردار و نخ بخیه هم تحریم بود، حال در بسیاری از عرصه‌ها جزء کشورهای برتر دنیا هستیم و این مهم نوید بخش فصل جدیدی از پیشرفت و توسعه است.
به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری«فت فتو»؛ تاریخ قبل از انقلاب اسلامی سرشار از نکات عبرت آمیز است، دورانی که دنیا و ایران وضعیت اسفناکی به خود دیده است، جریانات مختلفی در گوشه و کنار دنیا سعی بر این داشته‌اند که علمدار جبهه حق و عدالت باشند تا بتوانند منادی انسانیت و شرافت شوند و این به یک آرزوی دست نیافتنی تبدیل شده بود. حکومت ظالم و مستکبر که بر امکانات مادی خود تکیه داده بودند و قدرت سرشاری از همین راه کسب کرده بودند و یکه‌تاز عالم شده بودند به نحوی که هیچ حکومت یا جریانی توان مقابله با آنها را نداشت و اگر جرات به خرج می‌دادند و به میدان مبارزه با جبهه باطل به وارد می‌شدند توان و قدرت مقابله را نداشتند و محکوم به شکست بودند. این فضای سیاه و ظلم آلود هیچ‌گاه به مولفه الهی و انسانی که منطبق با فطرت پاک بشری هستند اجازه شکل‌گیری و رشد را نمی‌دهند با وجود وضع موصوف قطعاً دستیابی بشریت به زندگی عزتمندانه و سعادت اخروی سخت و دشوار می‌شود و حتی می‌توان گفت که غیرممکن و غیرقابل دستیابی است. حکومت‌های که در پی منافع مادی خود و اشخاص خاص پیرامون خود بودند تا جایی که برای رسیدن اهداف خود جنگ و خونریزی را راه می‌انداختند و دست به هر جرم جنایتی می‌زدند، در این شرایط خفقان و ظلمانی، امام خمینی (ره) که از دوران جوانی مبارزات با رژیم پهلوی را آغاز کرده بود در سال ۱۳۴۲ تبعید شد تا از شکل‌گیری قیام مردمی پیشگیری کنند اما غافل از این بودند که مردم ایران که تشنه حق و عدالت بودند، راه خود را پیدا کرده بودند و می‌دانستند اگر پیروی بیانات و رهنودهای امام خمینی (ره) باشند قطعاً پیروز می‌شوند. مبارزات انقلابیون به رهبری حضرت امام حمینی سرانجام به پیروزی ختم شد و رژیم ظالم پهلوی سرنگون شد و انقلاب اسلامی روی کار آمد،اما این پایان کار نبود چون که راه دراز و طولانی باقی مانده بود برای رسیدن به پیروزی نهایی راه دشواری پیش رو بود. اسنکیار جهانی که احساس خطر کرده بود و منافع خودش را معرض نابودی می‌دید از همان روز ۲۲بهمن سال ۱۳۵۷ شروع به نقشه کشیدن کرد و در طول این چهل و چهار سال به اقتضای زمان،مکان و شرایط نقشه‌های شومی برای ایران و ملت ایران کشید اما در همه عرصه‌ها شکست خورد لیکن میدان مبارزه خود را تعطیل نکرد بلکه تغییر رویه و رویکرد کرد. جمهوری اسلامی ایران با دست خالی به مقابله با دشمنی‌ها پرداخت، دشمن دست به ترور، ایجا نامنی، جنگ‌تحمیلی، تحریم، جنگ روانی و شناختی، تهاجم فرهنگی و… کرد؛ نکته حائز اهمیت و قابل توجه این است که امکانات مادی و نیروی انسانی فراوانی را برای دشمنی کردن به کار گرفت. روزگاری بر این مملکت گذشته است حتی از سیم خاردار و نخ بخیه هم تحریم شده است، روزگاری که شهید طهرانی مقدم برای کسب مهارت پرتاب موشک به کشور سوریه سفر می‌کرد، در واقع انقلابیون با دست خالی اما با ایمان و اخلاصی خیلی قوی و توکل بر خداوند قدم بر می‌داشتند که ثمره آن صعود چهل و چهار ساله است و شاهد هستیم که در بسیاری از عرصه‌ها جزء کشورهای برتر دنیا هستیم و این نوید بخش آینده روشن‌تری است و قظعاً مشکلات فعلی پایان می‌یابد و در همه زمینه‌ها حرف اول دنیا را خوهد زد. به قلم: ابوذر امیری انتهای خیر/