یک داروی بیماری کبدی می‌تواند برای محافظت در برابر کووید استفاده شود

به گزارش فت فتو، در مقاله منتشر شده توسط موسسه سلول های بنیادی کمبریج Wellcome-MRC، دانشگاه کمبریج، واکسن ها یکی از قوی ترین سلاح ها در واکنش به همه گیری کرونا هستند، اما همه نمی توانند از آنها سود ببرند.

واکسن‌های کووید با آموزش سیستم ایمنی بدن برای شناسایی و از بین بردن ویروس SARS-CoV-۲ که باعث بیماری کووید ۱۹ می‌شود، کار می‌کنند و به این ترتیب، این واکسن ها برای افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیفی هستند (به طور مثال بیمارانی که پس از پیوند عضو، داروهایی برای سرکوب عملکرد ایمنی مصرف می کنند) موثر نمی باشند.

ویروس SARS-CoV-۲ همچنین می‌تواند برای جلوگیری از شناسایی آن توسط سیستم ایمنی بدن، با جهش به انواع جدید و در نتیجه کاهش اثربخشی واکسن، خود را پنهان کند ضمن آنکه باید به این موضوع نیز توجه داشت که واکسن ها به یک اندازه در دسترس نیستند، به طوری که از هر چهار نفر در کشورهای کم درآمد، تنها یک نفر حداقل یک دوز واکسن کرونا را دریافت کرده است.

با توجه به این چالش‌ها، دانشمندان دانشگاه کمبریج به دنبال یک استراتژی برای محافظت از کووید ۱۹ بودند که بتواند مکمل واکسیناسیون باشد و در همین راستا نیز تصمیم گرفتند “دریچه ای” را که SARS-CoV-۲ برای آلوده کردن سلول ها استفاده می کند، (گیرنده ای به نام ACE۲) را هدف قرار دهند.

“دریچه” عفونت SARS-CoV-۲

در ادامه این مقاله آمده است: چند دلیل کلیدی وجود دارد که ما گیرنده های ACE۲ را هدف قرار داده ایم. اولاً، مسدود کردن این درگاه ورودی ویروس، نیازی به عملکرد بهینه سیستم ایمنی ندارد؛ بنابراین این روش حتی در افرادی که دارای نقص ایمنی هستند نیز باید مؤثر باشد.

ثانیا گیرنده‌های ACE۲ توسط سلول‌های بدن خود انسان تولید می‌شوند، بنابراین تحت تأثیر تغییرات ویروس (یعنی انواع جدید) قرار نمی‌گیرند، که این امیدواری را می دهد که این روش با تکامل SARS-CoV-۲ انعطاف‌پذیرتر شود؛ بنابراین وقتی داروی موجود را شناسایی کردیم که می‌تواند گیرنده‌های ACE۲ را تغییر دهد، خوش‌بین بودیم که این امکان وجود دارد این دارو به سرعت در برابر کووید ۱۹ تغییر کاربری دهد.

در ادامه آمده است؛ این تحقیق از یک یافته غیرمنتظره آغاز شد. در آزمایشگاه Sampaziotis در دانشگاه کمبریج، ما بر روی بازسازی کبد و بیماری های مجرای صفراوی، که علت اصلی پیوند کبد در کودکان هستند، تمرکز داشتیم.

صفرا یک مایع گوارشی است که توسط کبد تولید می شود و از طریق لوله هایی به نام مجرای صفراوی به روده تخلیه می شود. در آغاز همه‌گیری ویروس کرونا، ما در حال مطالعه اثرات صفرا بر مجاری صفراوی با استفاده از نسخه‌های کوچک رشد شده در ظرفی به نام ارگانوئیدها بودیم.

ما دریافتیم که یک مولکول حساس به صفرا به نام FXR که در کبد فراوان است، بسیاری از مولکول‌ها را در سلول‌های مجرای صفراوی از جمله ACE۲ کنترل می‌کند. هنگامی که ACE۲ به عنوان دریچه ورودی ویروسی برای SARS-CoV-۲ شناسایی شد، تصمیم گرفتیم بررسی کنیم که آیا داروهایی که FXR را هدف قرار می دهند می توانند گیرنده های ACE۲ و در نتیجه عفونت ویروسی را کاهش دهند یا خیر.

ما شناسایی کردیم که اسید اورسودوکسی کولیک (UDCA)، یک داروی تایید شده بالینی که در حال حاضر برای بیماری‌های کبدی استفاده می‌شود، این اثر را روی مجاری صفراوی کوچک دارد. ما با موفقیت آزمایش های خود را با استفاده از ریه های مینیاتوری و روده های مینیاتوری در آزمایشگاه تکرار کردیم، زیرا این اندام ها معمولاً تحت تأثیر کووید ۱۹ قرار می گیرند.

سپس این یافته‌ها را در همستر تأیید کرده تا مطمئن شویم نتایج آزمایشگاهی ما در یک موجود زنده نیز صادق است. برای آزمایش اینکه آیا می‌توان این یافته‌ها را به انسان منتقل کرد، از یک جفت ریه انسانی اهدایی که برای پیوند مناسب نبود، استفاده کردیم. ما هر دو ریه را با SARS-CoV-۲ آلوده کرده، اما تنها یک ریه با UDCA درمان شد و متوجه شدیم ریه ای که دارو را دریافت کرده بود، عفونی نشده در حالی که ریه دیگر آلوده شد.

مرحله بعدی آزمایش اثربخشی UDCA در کاهش گیرنده های ACE۲ در انسان بود. ما هشت داوطلب سالم را استخدام کرده و به آنها UDCA دادیم و سپس بینی آنها را پاکسازی کردیم. ما کاهش ACE۲ را در سلول های بینی آنها که نقطه اصلی ورود ویروس به بدن می باشد، مشاهده کردیم، که نشان می دهد SARS-CoV-۲ فرصت های کمتری برای آلوده کردن این سلول ها خواهد داشت.

در نهایت، از آنجایی که UDCA به طور گسترده در عمل بالینی استفاده می‌شود، ما داده‌های موجود را برای مقایسه پیامدهای کووید در میان افرادی که از UDCA برای بیماری‌های کبدی خود استفاده می‌کنند با نتایج در میان افرادی که UDCA مصرف نمی‌کنند، بررسی کرده و متوجه شدیم که احتمال ابتلا به کووید متوسط، شدید یا بحرانی در افرادی که UDCA مصرف می‌کنند نسبت به افرادی که دارو را دریافت نکرده‌اند، کمتر است.

این موارد چه معنایی می تواند داشته باشد؟

UDCA ، ۳۰ سال است که در بازار وجود دارد و بسیار ایمن بوده و عوارض جانبی کمی دارد. علاوه بر این، این دارو بدون ثبت اختراع، ارزان و آسان برای ساخت، نگهداری و مدیریت است (به شکل قرص گرفته می شود)، که استفاده از آن را در طول شیوع بیماری راحت می کند.

اگرچه نتایج ما نشان می دهد که UDCA می تواند در برابر کووید محافظت کند، اما این مطالعه یک کارآزمایی بالینی نیست و فقط داده هایی را ارائه می دهد که این فرضیه را پشتیبانی می کند. گام بعدی تایید یافته های ما در یک کارآزمایی بالینی تصادفی بزرگ خواهد بود و تا زمانی که خط‌ مشی مناسب بر اساس شواهد بالینی قوی در دسترس نباشد، استفاده از UDCA برای کووید پشتیبانی و توصیه نمی‌کنیم.

انتهای پیام