به گزارش فت فتو متن مصاحبه سینا برجیان با “باما اکونومی” را در ادامه می خوانید: باما اکونومی : با توجه به زمزمه های قطعی شدن برجام، فضای اقتصادی را در کل چطور میبینید؟ سینا برجیان : باید توجه داشت که میتونیم بنویسیم توافق برجام اما بهتر است بخوانیم توافق موقت! توافقی موقت که همه طرف ها اینبار بر اساس واقع گرایی و نیازهای روز به اون نیاز دارند. ایران برای برگشت منابع ارزی بلوکه شده و تسهیل شدن فضا میتونه به طرح های زیر ساختی اقتصادی و کنترل کسری بودجه بپردازه، امریکا قطعا برای انتخابات نوامبر به توافق نیاز داره، اروپا بیشتر از همه در زمستان پیش رو نیازمند توافق است و به نوعی به عنوان یار کمکی باید توافق رو تسهیل کنه، چین موافق توافق است به منظور ورود استراتژیک در ایران و طرح های زیر ساختی نظیر صنایع حمل و نقل و افزایش ظرفیت و تکمیل کریدور های شمال و جنوب و شرق و غرب و روسیه هم برای کاهش فشار تحریم ها بدنبال کاهش فشار غرب بر ایران میباشد. البته باید توجه داشت که ایران و موقعیت بی نظیرش در منطقه به عنوان هژمون نوین، باعث شده که منافع توافق بر هزینه های درگیری چربش داشته باشد. در واقع در موقعیت جدید ژیوپولیتیک منطقع و دنیا، کشور های دارای منابع انرژی در محدوده safe zone یا حاشیه امنیت بیشتری قرار دارند. باما اکونومی : اثر برجام بر بازار سرمایه و مشخصا بورس ایران چه خواهد بود سینا برجیان : برای پاسخ به این پرسش بلید بگم که هنوز کمی زود است و تازه ۲ تا ۴ ماه بعد از توافق، باید منتظر اثرات طولانی مدت در اقتصاد و بازار سرمایه باشیم. البته اثرات احساسی و شوک خبری را بصورت افزایش میانگین ۱۵ تا ۲۰ درصد قیمت در اکثر ها انتطار داریم. بطور کلی با کاهش و سپس تثبیت ارز و به تناسب افزایش قدرت ریال در صنایع ریالی بورس میشه انتظار رشد داشت و همچنین صنایع حمل و نقلی، صنایع خودرو به شرط واگذاری بلوک های ایرانخودرو و سایپا و زمزمه های فعالیت بهتر قطعه ساز ها، صنایع بانکی با رفع تحریم ها میتوانند پیشرو باشند. وضعیت در صنایع دلار محور مانند پتروشیمیها کمی مبهم است اول باید دید قیمت دلار در چه محدوده ای ثابت میشود و سپس باید دید با رکود تورمی دنیا و در صورت کاهش تقاضا های جهانی چه اتفاقی در ۲۰۲۳ می افتد. اما نفس تسهیل صادرات و داشتن مشتری های بیشتر در بلند مدت در مجموع به نفع این صنایع هم خواهد بود. در کل ما باید بتونیم از این توافق موقت در جهت افزایش ظرفیت های بنادر بخصوص در سواحل مکران و توسعه زیرساخت ها و بهینه سازی و تکمیل پروژه های نیروگاهی، ریلی و… استفاده کنیم و در این میان بورس را به عنوان چرخه ی مناسب تولید و نه جایی برای سفته بازی در نظر بگیریم. تامین منابع پروه ها و حمایت از شرکت های پروژه محور با توجه به ظرفیت های مغفول بازار سرمایه همراه با اعتماد سازی و بازگشت اعتماد مردم، میتواند اثرات خوبی در اقتصاد خرد و کلان ایران داشته باشد. انتهای پیام/