معلمی که تمام زندگی اش را وقف کرد

در لابه لای زندگی شهری و تجملات آن گاهی آدمها رنگ می بازند و گاهی خوبیها فراموش می شود و گاهی خوبی کردن امری ساده و عادی جلوه داده می شود.

بزرگ مردان و زنانی همیشه در طول تاریخ بوده اند که قدمهای موثری در زمینه های مختلف برداشته اند که نسلی از گمراهی نجات یافته و مسیر زندگی گروهی از مردم تغییر کرده وهمیشه بدون هیچ چشم داشتی به افراد جامعه خدمت کرده اند بدون اینکه با دین و مذهبشان کاری داشته باشند.

کرمان دیار کریمان و شهر سردار دلها شیر زنان و دلاور مردان بزرگی را در دل خود جای داده که گاها گمنام مانده اند و گذر زمان سعی در فراموشی آنها دارد .

گرچه همت آنها به قدری بزرگ بوده و کارشان خدایی که هیچ گردی روی آنها نمی نشیند و زنگاری چهره آنها را مات نمی کند.

وقتی دنبال بزرگ زنان و دلاور مردان کرمانی گشتم به عنوان یک خبرنگار احساس کردم کم کاری کرده ام.

لذا بر آن شدم چهره ی این اسوه های تاریخی را گر چه شناخته شده هستند بیشتر معرفی کنم تا نسل جوانمان فراموش نکند ما هر چه داریم از تلاش این نام آوران بی نام است .

از آنجا که محصلم از آموزش وپرورش شروع کردم و به مرد بزرگ مدرسه سازی رسیدم .. عطا احمدی خیر مدرسه‌سازی که در خانه اجاره‌ای زندگی می‌کند

عطا معلم ۸۰ ساله کرمانی بزرگ مردی که خودش هیچ خانه، خودرو و حتی تلفن همراهی ندارد. پس از فوت همسرش منزلش را تبدیل به مدرسه کرد. در پرونده عطا، ساخت بیش از ۲۵۰ باب مدرسه با هزاران مترمربع فضای آموزشی، تأسیس مجموعه پیشرفته سرای سالمندان کرمان با گنجایش ۱۶۰۰ سالمند، ساخت جاده کوهستانی به طول ۱۲کیلومتر و آبرسانی و برق‌رسانی به روستاهای «کوهپایه» کرمان با همکاری سازمان جهادسازندگی استان، ساخت بیش از ۱۳۶۰ واحد مسکونی، ساخت چندین مدرسه شبانه‌روزی، ساخت اردوگاه‌های شهید باهنر و شهید رجایی و هفت‌باغ «هینمان» در کوهپایه و ده‌ها کار عام‌المنفعه دیگر به چشم می‌خورد. ‏

فرزند عطا احمدی می گوید:« نظم و ترتیب و برنامه ریزی یکی از مهمترین ویژگیهای پدر است و ما نیز از پدر آموزش دیده ایم.»

پهلوان عطا احمدی بدون هیچ چشم داشتی قدم در عرصه ی مدرسه سازی گذاشت و خدمات شایان توجهی به آموزش وپرورش استان کرمان کرد.

عطا قهرمان ورزشی نیست، ولی روش و منش پهلوانان را دارد و به جوانان آموزش می دهد. اهل صحبت کردن نیست ومرد کار است و به قول خودش چیزی برای گفتن ندارد.

چند جمله‌ای هم که کوتاه بر زبان می‌آورد اینست که، معلمی عاشق تدریس بوده و حدود ۳۰سال قبل بازنشست شده و هنوز هم دلش برای کلاس و مدرسه می‌تپد.

حواسمان باشد در گذر از کوران سرما دستان بزرگ مردان و زنان و قامت استوارشان بود که مارا نجات داد و از گزند طوفان در امان ماندیم.

دانش آموز خبرنگار : سارا فرمیتنی