مبادا غمی به چهره مردانه‌ات بنشیند

وی تا چهارم متوسطه‌ درس خواند و به عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت.
سرانجام در دهم ارديبهشت ۱۳۶۱، در خرمشهر براثر اصابت تركش به شهادت رسيد. 

فرازهایی از وصیت‌نامه شهید «مسعود شيخ باغبابوئيه» را مرور می‌کنیم؛

و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربّهم یرزقون

و کسانی که در راه خدا کشته می‌شوند مرده مپندارید، بلکه آنان زنده‌اند و نزد پروردگار خویش روزی می‌خورند.

با درود به بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران امام خمینی و مردم شریف و مبارز ایران در این مرحله از زمان انسان باید تصمیم بگیرد و راه نهایی خود را انتخاب کند یا به سوی خدا برود و یا به سوی شیطان.

پس من راه خدا را انتخاب کردم و به سوی خدای خویش می روم و اگر در این راه به شهادت رسیدم افتخار من است. 

در مسلخ عشق جز نکو را نکشند * روبه صفتان زشت‌خو را نکشند
گر عاشقی و صادقی زمردن مهراس * مردار بود هرآنکه او را نکشند

اگر من کشته شدم فقط دعا کنید که خدا من را جزو شهیدان درگاهش قرار دهد، به مادرم بگوئید که مادر آرزوی من برآورده شد و مادرجان گریه مکن و فقط دعا کن.

و مادرجان اگر گناهی در حق تو کرده‌ام به‌خاطر خدا مرا ببخش چون اگر تو مرا نبخشی خدا هم مرا نمی‌بخشد.

و پدرجان من که برای تو خدمتی نکردم و برای تو کاری نکردم ولی ازتو درخواست می‌کنم به‌خاطر خدا و به‌خاطر امام فرزند حقیرت با ببخش و پدر در راه خدا تمام اسماعیل‌هایت را آماده کن مبادا اگر فرزندانت یا فرزندت در راه الله حرکت کرد و شهید شد، غمی به چهره مردانه‌ات بنشیند.

برادرانم سعی کنید که راه خدا را انتخاب کنید چون بهترین راه‌ها راه الله است.

و از خواهرانم می‌خواهم که همچون زینب باشید و او را بشنایسد و مقلدش باشید و تحمل صبرش را در مصیبت سرمشق خود قرار دهید با حفظ حجاب و نجابت و عفت خود او را خشنود نمائید.

و از همه مردم ایران و به‌خصوص مردم جیرفت و باز روستای باغبابوئیه می‌خواهم که به ریسمان خدایی چنگ بزنید و از تفرقه بپرهیزید. 

انتهای خبر/ طهماسبی