زن کرمانی، روشنای زندگانی

محمدعلی گلاب زاده، نویسنده و مورخ کرمانی، درگفت‌وگو با فت فتو در رابطه با چرایی نوشتن کتاب زن کرمانی، روشنای زندگانی بیان کرد: یک روز مقاله‌ای در باب زنان کرمان می‌خواندم و دیدم در آن به بزرگی و بزرگواری‌های زن کرمانی اشاره شده و به صراحت آورده است «زن نخواهید اگر خواهید کرمانی باشد». 
وی ادامه داد: این مسئله من را تجوید کرد ببینم چرا مجد خوفی این نکته را بیان کرده است و شخصیت‌های دیگری مانند شیخ محمود شبستری که زنی از بردسیری را گرفت همه در کرمان ازدواج کرده‌اند؛ حتی عده ای معتقدند آن اثر ارزشمند خودش را که در دامنه‌های سرسبز بردسیر و حجار نوشته و سروده در همین مورد است.
گلاب‌زاده اضافه کرد: وقتی این مطلب را خواندم مطالعاتم را  افزایش دادم و به این نتیجه رسیدم می‌شود کتابی در حدود صدصفحه برای زنان کرمانی تهیه کرد اما وقتی که وارد این مقوله شدم دیدم که بزرگی‌ها و ارزش‌های زنان کرمانی درحدی است که از صد صفحه و دویست صفحه بیرون است. 
وی افزود: من در سال ۸۸ و ۸۹ کار جمع‌آوری این مجموعه را شروع کردم و توانستم بیش از هزار صفحه مطلب از عظمت و بزرگی زنان کرمانی تهیه کنم و همین مسئله سبب شد تا این کتاب با اقتدار قابل توجهی روبه‌رو شود؛ بعد هم این کتاب به چاپ دوم رسید و امیدوارم چاپ سومش را با ویراستاری جدید در سال آینده داشته باشیم. 
وی اظهار کرد: در هر زمینه‌ای که شما فکر کنید زنان کرمانی بزرگی و بزرگواری هایی داشتند؛ شاید کسی نتواند باور کند این زنی که در رسای اهل بیت عصمت و طهارت و حماسه عاشورا شعر گفته یک بانوی کرمانی به‌نام “حسنه جهان خانم” است. 
گلاب‌زاده توضیح داد: این زن سد نساء در نرماشیر را ساخته، شهر نساء را سامان داده و این عظمت را خلق کرده که ما امروز بعد از هزاروچند سال هنوز این سد را مورد استفاده قرار می‌دهیم.
گلاب‌زاده افزود: خاتون دختر انوشیروان که در کرمان زندگی می‌کرده نیز از جمله زنانی است که حماسه آفریده‌اند؛ زن کیان نوری هم که مشکلات و دشواری‌های زیادی داشت ماجرایی را در مورد زنان کرمانی نقل می‌کند.

وی در ادامه به نقل از زن کیان نوری گفت: «در بحبوحه‌ای که حکومت دنبال من می‌گشت تا به خاطر مسائل سیاسی اعدامم کند کار به جایی رسیده بود که خویشان من هم حاضرنبودند من رابپذیرند؛ یادم آمد که در کرمان یک هم‌شاگردی داشتم با هم خیلی خوب بودیم، نامه‌ای برایش نوشتم که و گفتم اگر به کرمان بیایم حاضری مرا چند روزی اسکان دهی؟ این بانو گفت قدمت بر چشم و وقتی من به کرمان آمدم این بانوی کرمانی با مهربانی هرچه تمام‌تر به استقبال من آمد و پذیرای من شد».
گلاب‌زاده در پایان گفت: زنان کرمانی شعارشان این است که  “زن کاری مرد کاری تا بگردد روزگاری” و بنده این کتاب را پس از نوشتن به زنان کرمانی که مظهر فداکاری و مهربانی هستند تقدیم کردم.
انتهای پیام