روزی که «رفسنجان» نماد طاغوت را به زنجیر کشید

متن بالا بخشی از فرمایشات رهبر معظم انقلاب در سفر خود به رفسنجان در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۴ است. فرمایشاتی که خود بیانگر سبقه انقلابی «قم ثانی» است. موضوعی که حجت‌الاسلام مهدی پورمحمدی از فرزندان شیخ عباس پورمحمدی از روحانیون باسابقه رفسنجان آن‌را تأیید کرده و می‌گوید: « در سال‌های ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ در کل کشور حرکت عمومی شکل گرفت و همه جا راهپیمایی بود اما در شهر رفسنجان از سال ۱۳۳۵ مردم در صحنه بودند.»

به گزارش نذیر کرمان، ۱۸ دی‌ماه سالروز پایین کشیده شدن مجسمه شاه خائن در میدان ابراهیم(ع) رفسنجان از سوی شورای فرهنگ عمومی شهرستان به نام روز رفسنجان نامگذاری شد.

بخشی از خاطرات «حسین صفری» از مبارزین دوران انقلاب در شهرستان رفسنجان و نویسنده کتاب «انقلاب اسلامی در رفسنجان» در گفت‌وگو با نذیر کرمان را بخوانید:

از سال‌های سال قبل از مشروطیت و بیش از ۱۰۰ سال گذشته، هسته‌های مبارزاتی که در تهران تشکیل می‌شد در رفسنجان نیز شکل می‌گرفت. رفسنجان گذشته خوبی دارد و باید این گذشته را حفظ کنیم و نقش ما در این زمینه مهم است و رسانه‌ها نیز نقش اساسی دارند.

برای پایین آوردن مجسمه شاه در میدان ابراهیم(ع) رفسنجان روزها برنامه‌ریزی شده بود. حتی مردم انقلابی شهر از مهر ۱۳۵۷ تا ۱۸ دی‌ماه هر روز درگیری و تظاهرات علیه رژیم منحوس پهلوی در شهر برپا بود.

مردم از مساجد و بخش‌های مختلف و روستاهای مختلف حرکت کردند و به تظاهرکنندگان پیوستند یکی از اهداف آنها این بود که نماد طاغوت را به هر طریقی که شده به پایین بکشند.

شهیدان محمدحسین انصاری، بصیرزاده و اکبر مقیمی به عنوان شهدای انقلاب اسلامی در رفسنجان هستند که خیابان شهدا از تیر سال ۱۳۵۷ با شهادت شهید انصاری که پس از اجرای نمایشنامه‌ای که در مسجد جامع اجرا شد و در درگیری پس از آن به شهادت رسید، به این نام نامگذاری شد.

در ۱۸ دی سال ۱۳۵۷ یادم هست که مردم چندبار تا نزدیکی چهارراه مسجدجامع می رفتند و زمینه پایین کشیدن مجسمه شاه هنوز فراهم نبود. اما آن روز به نظر می‌آمد مأموران هم خسته شده بودند اگر بخواهم واقعیت را بگویم نیروهای انتظامی با شاه نبودند. اکثر آن‌ها از مردم بودند. نیروهای شهربانی به‌مانند مترسک بودند. روز ۱۸ دی با جمعیت زیاد با برنامه‌ریزی از قبل شده با ماشین مرحوم «محمد آذین» و یکی از جوان‌ها به نام «محمد زینلی» که زنجیری به گردن مجسمه شاه انداخت و به ماشین بنز بستند و با کمک مردم و هجوم زیاد، با شعارهای «درود بر خمینی» و «مرگ بر شاه» مجسمه را پایین کشیدند.

در مسیر خیابان شهدا مجسمه شاه تکه‌تکه شد و مأمورین شهربانی فقط در حد یک تیراندازی مختصری عکس‌العمل نشان دادند و قصدشان مردم نبود آن روز نه زخمی و نه کشته دادیم. در رفسنجان روزهای مختلفی بود که می‌توانست مبدأ تاریخ این شهر باشد ولی روز ۱۸ دی‌ماه را به همین دلیل مبدأ تاریخ انقلاب رفسنجان نامگذاری کردند.

۲۱ بهمن سال ۵۷ نیز یکی از روزهای افتخار دوران انقلاب در رفسنجان به‌شمار می‌رود. در این روز انقلاب پیروز نشده بود ولی شاید کسانی بودند که فکر می‌کردند شاید رژیم شاه باشد. بانک بازرگانی در نزدیک میدان ابراهیم بود و یکی از این جوان‌هایی که اعتقاد اسلامی نداشت به بانک حمله کرد و این درحالی بود که امام هیچ‌وقت دستور حمله به بانک را صادر نکرده بودند. آن جوان چریک فدائی خلق بود. رفسنجان از شهرهایی بود که قبل از پیروزی انقلاب برخی نهادهایش رسماً تشکیل شده بود. چون دادگاه انقلاب قبل از پیروزی انقلاب تشکیل شده بود، کمیته انتظامی هم شکل گرفته بود در موقع حمله بچه‌های کمیته انتظامی فوری حضور پیدا کردند و در این درگیری «محمدمهدی نخعی» به شهادت رسید این روز می‌توانست روز رفسنجان باشد چراکه مردم رفسنجان از نهادهای دادگاه و انتظامی حمایت کردند.

چند مرتبه سینماهای رفسنجان آتش زده شد، در سال ۱۳۳۷ مرحوم آیت‌الله خزعلی در رفسنجان منبر می‌رفتند و علیه رژیم شاه صحبت کردند علیه نقش تخریبی سینما صحبت کردند. آن‌روز ۲۰ سال قبل از انقلاب است که می‌توانست روز رفسنجان باشد و مردم شجاع رفسنجان از مرحوم آیت‌الله خزعلی حمایت کردند.

روز رفسنجان می‌تواند روزی باشد که چند ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی به خانه‌های مبارزین در این شهر حمله کردند و ۱۸ نفر را دستگیر کردند و به کرمان بردند.

مردم رفسنجان مردمی خوش‌سابقه هستند. یکی از شهرهای نادر در کشور در زمینه انقلابی بودن رفسنجان بود. اکثر مردم مقلد امام بودند رساله‌ای به غیر از امام در رفسنجان نبود. در طول دوران انقلاب اسلامی روحانیون برجسته ای در رفسنجان منبر رفتند که از جمله مهمترین آنان حضور رهبر فرزانه انقلاب در این شهر بود. این‌ها روی مردم اثر داشت و مردم هم کمک می‌کردند و از کسانی بودند که اهل خمس و سهم امام بودند و سهم  را از طریق نماینده‌های امام به دست ایشان می‌رساندند، خانواده‌های مشهوری از جمله خانواده‌های مرحوم نظری از کسبه متدین بودند، ۱۸ نفری که قبل از پیروزی دستگیر شدند تعداد زیادی از آنها کسبه بازار بودند. در میان مبارزین انقلاب اسلامی فرهنگی و روحانی، زن و جوان و پیر بود. همه تیپی وجود داشت و همه اقشار مردم در صحنه انقلاب بودند.

مردم رفسنجان همیشه در صحنه بودند و یک حرف می‌زدند. در رفسنجان روحانی وابسته به رژیم شاه نداشتیم، ما مسجدی نداشتیم که وابسته به رژیم باشد. مسجد امام(ره) رفسنجان پایگاه انقلاب بود و روحانیون مروّج امام بودند. مردم رفسنجان نجیب هستند. از اول پای انقلاب بوده‌اند و اکنون هم در همه صحنه‌های پس از انقلاب، در زمان جنگ تحمیلی و فتنه‌های اخیر همواره نشان دادند که پشتیبان ولایت فقیه‌اند و در این صراط مستقیم پابرجا هستند.

رهبری امام راحل(ره)، انسجام مردم و اعتقادات سه عامل مهم پیروزی انقلاب اسلامی بود. امروز هم برای پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی که با خون هزاران شهید آبیاری شده، راهی جز وحدت‌کلمه در دوران پیروزی انقلاب را نداریم. باید همان وحدت را داشته باشیم. ما باید برای حفظ ارزش‌های نظام، اختلافات داخلی را کنار بگذاریم. تنها راه گذشت از خطرات اطاعت از فرمایشات مقام معظم رهبری است.

برای آینده رفسنجان بسیار خوش‌بین هستیم

حجت‌الاسلام مهدی پورمحمدی از فرزندان شیخ عباس پورمحمدی از روحانیون برجسته انقلابی رفسنجان نیز می‌گوید: «در اشاره به سابقه انقلابی مردم رفسنجان می‌دانیم که شهرمان از سال‌ها قبل از پیروزی انقلاب پایگاه سخنرانی بزرگانی همچون آیت‌الله خزعلی و ۷۰ عالم انقلابی دیگر بوده است. در سال‌های ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ در کل کشور حرکت عمومی شکل گرفت و همه جا راهپیمایی بود اما در شهر ما از سال ۱۳۳۵ مردم در صحنه بودند.»

فرماندار رفسنجان نیز ۱۸ دی سالروز سرنگونی مجسمه شاه در شهر رفسنجان را نمادی تاریخی برای این شهر دانسته و به نذیر کرمان می‌گوید: سال ۱۳۵۷ بود که این اتفاق بزرگ در میدان ابراهیم کنونی افتاد و مردم انقلابی رفسنجان مجسمه شاه را پایین کشیدند و این میدان به نام «ابراهیم(ع)» تغییر نام یافت.

حسین رضایی این حرکت انقلابی بزرگ را به نیکی یاد کرده و می‌افزاید: شهرستان رفسنجان در تاریخ در پیروزی انقلاب نقش بزرگی داشته است. مرحوم آیت‌الله هاشمیان و مرحوم شیخ عباس پورمحمدی که جزو شخصیت‌ها و رجال برجسته سیاسی شهرستان بودند و این نقطه عطف در تاریخ رفسنجان معرفی شد که با این نام نامگذاری شد.

وی در ادامه به وجود زیرساخت‌ها در این شهرستان پس از انقلاب اشاره کرده و می‌گوید: رفسنجان زیرساخت‌های بیش از یک شهرستان اعم از رادیو، صداو سیما، منطقه نفتی جنوب‌شرق، پژوهشکده ملی پسته، منطقه ویژه اقتصادی، مجتمع مس سرچشمه را دارد. ضمن آن‌که رفسنجان از وجود خیّرینی بهره می‌برد که نمونه آن‌ها در کشور سخت پیدا می‌شود. این انسان‌های خیّر که باعث فرهنگ‌سازی این شهر شدند.

وی اضافه می‌کند: برای آینده رفسنجان بسیار خوش‌بین هستیم. فقط نگرانی در بحث آب داشتیم که این مسئله تا قبل از پایان سال با خط انتقال آب خلیج‌فارس آب پایدار و دائمی برای شرب تأمین خواهد شد. کارهای زیربنایی و زیرساختی خوبی در شهرستان شروع شده که ان‌شاءالله به باروری برسد.

انتهای پیام