رئیس‌جمهور برای مدیران غیر اصلاح‌طلبِ خود شرط و شروط بگذارد تا بتوان آنان را کنترل کرد | اخبار اصلاحات

خبرآنلاین نوشت: مسعود پزشکیان، رئیس دولت چهاردهم از همان روزهای اولی که توانست در انتخابات ریاست جمهوری به پیروزی برسد، دولت خود را «دولت وفاق ملی» نامید اما با گذر ۴ ماه از سکانداری پزشکیان در قوه مجریه، هنوز تعریف مشخصی از وفاق ملی بیان نشده است.

برخی از اصلاح طلبان تاکید بر این دارند که پزشکیان اصلاح طلب است و دولت باید در دست این طیف باشد و وفاق ملی به معنی حضور افرادی غیر همفکر با دولت نیست، و برخی دیگر تاکید می‌کند برای عمل به شعار وفاق ملی باید از همه جناح در دولت استفاده کنند.

در اولین گفتگو، محمد سلامتی، فعال سیاسی اصلاح طلب و وزیر کشاورزی دولت دوران جنگ درباره وفاق ملی به خبرگزاری خبرآنلاین گفت: «نفس شعار وفاق ملی خوب بوده و جهت‌گیری خوبی است، در بعد مراودات بین جناح‌ها نقش خوبی ایفا می‌کند، جهت‌گیری منفی را از بین می‌برد، توقعات را تعدیل کرده و مشکلات را حل می‌کند.»

با این وجود سلامتی اما و اگرهایی نیز برای تحقق این شعار مطرح می کند.

اظهارات محمد سلامتی، وزیر کشاورزی دولت میرحسین موسوی را درباره تغریف وفاق ملی در ادامه در خبرگزاری خبرآنلاین بخوانید؛

*******

* تعریف و تفسیر شما از شعار «وفاق» رئیس جمهور چیست؟ برخی این شعار را بخاطر شفاف نشدن از سوی رئیس جمهور پاشنه آشیل دولت می دانند که مسیر را برای سهم دادن به طیف های مختلف و حتی رقبا و مخالفان دولت باز کرده است و برخی هم معتقدند با این رویکرد فشارها به دولت برای عملیاتی کردن برخی شعارها و برنامه هایش برداشته یا کمتر می شود؟ فکر می کنید این مسیر انتصابات در دولت در چارچوب وفاق قابل تعریف و قابل دفاع است؟

نفس وفاق ملی خیلی خوب است. متنهی آقای پزشکیان باید در اجرا آن بسیار دقت کند که خوب پیش برود. زیرا آقای پزشکیان چندین شعار دادند و برنامه‌های خودشان را باید بر اساس آن شعارها دنبال کنند و اگر این برنامه‌ها و شعارها اجرایی نشود، باید کنار بکشند. این بسیار مهم است و جنبه مثبت ایشان را نشان می‌دهد.

مدیران غیراصلاح طلبِ دولت پزشکیان باید کنترل و هدایت شوند، رئیس جمهور برای این افراد شرط و شروط بگذارد.

ایشان شعارهایی درباره رفع تحریم‌ها، گسترش مراودات بین‌المللی، برخورد مناسب با مسئله حجاب، رفع فیلترینگ که ابعاد اقتصادی قوی دارد، شایسته سالاری و انتخاب مدیران و افراد شایسته و مهم‌ترین شعار نیز سهیم کردن اقلیت‌های دینی و قومیتی در دولت و مدیریت‌ها دادند.

مردم به این شعارهای ارزنده رأی دادند و تلقی‌شان این بود که با این حرکت و جهت‌کاری وضعیت کشور بهتر خواهد شد. آقای پزشکیان باید به این شعارها معتقد باشد و آنان را پیگیری کند. مهم نیست که چه فردی را انتخاب می‌کنند، البته باید شایسته سالاری را مدنظر داشته باشند اما اینکه از چه طیفی باشد مهم نیست؛ مهم این است که کسانی که به کار می‌گمارند این برنامه‌ها را اعمال و اجرا کنند به غیر از آن به هیچ عنوان عمل نشود.

این کار مسئولیت آقای پزشکیان را برای کنترل همه مدیران خود سنگین می‌کند تا از خط خارج نشوند. گاهی ممکن است به دلیل حجم بالای کار، اشتباهاتی در انتخاب افراد رخ دهد اما این اشکالات با رصد خود آقای پزشکیان و هم‌فکران او می‌تواند کنترل شود و اگر فردی از خط خارج شد، برکنار شود.

به هر حال این کار، کار خوبی است. من هم در گذشته تجربه این کار را داشتم، یک خط فکری مشخصی را عنوان می‌کردم و ذیل آن افرادی را که صلاحیت لازم را داشتند به کار می گماراندم اما مهم این بود که من پیگیری می‌کردم کسی از آن برنامه عبور نکند و آن را دقیقا پیاده کند.

اگر کاری که به مذاق جناح مقابل ما خوش نمی‌آمد توسط کسانی که در آن جناح بودند اجرا می‌شد؛ به طور مثال، جناح راست تعاونی‌ها را قبول نداشتند اما با افرادی که منتسب به جناح راست بودند توانستیم تعاونی‌ها را به بهترین شکل پیش ببریم.

بنابراین، در درجه اول باید محور، همان شعارها باشد و افرادی که منصوب می‌شوند باید هم‌فکرتر و معتدل‌تر باشند اما زمانی که از همه نیروها در سطح ملی استفاده شود باید از جناح رقیب هم استفاده شود اما کنترل و هدایت شود.

گاهی در کار اشکالاتی که ایجاد می‌شود، جای مخالفت و انتقاد دارد اما در عمل مشخص می‌شود که این کار درستی بوده است یا خیر. آقای پزشکیان باید در ابتدای امر به همه مدیران گوشزد کند که این برنامه است و اگر این کار را می‌توانید انجام دهید بیاید و الا وسط کار ممکن است کنار گذاشته شوید.

نفس شعار وفاق ملی خوب بوده و جهت‌گیری مثبتی است، در بعد مراودات بین جناح‌ها نقش خوبی ایفا می‌کند، جهت‌گیری منفی را از بین می‌برد، توقعات را تعدیل کرده و مشکلات را حل می‌کند.

در نهایت معتقدم آقای پزشکیان کاندیدای اصلاح‌طلب بوده و شعارهای اصلاح‌طلبی هم داده است و باید برای افرادی که در خط فکری دولت نیستند و شرط و شروط قائل شود. اگر کسانی از جناح مقابل انتخاب شوند که از نظر مدیریتی یله و رها باشند و خط خودشان را که مغایرت با دولت است را پیش ببرند، آقای پزشکیان به مشکل برمی‌خورد. بنابرین وظیفه آقای پزشکیان و تیم ایشان است که باید این افراد را کنترل کنند.