خانواده درمانی یکی از بهترین رویکردهای درمان اضطراب کودکان است

کرمان (نذیر کرمان) – یک کارشناس ارشد روانشناسی بالینی و مشاور مدرسه عنوان کرد خانواده درمانی یکی از بهترین رویکردهای درمان اضطراب کودکان است.

حسین پابرجا به نذیر کرمان گفت: «تغییرات محیطی یکی از مهم‌ترین عوامل ایجاد اضطراب در کودکان است.محل زندگی جدید، مدرسه یا کلاس ورزشی، عوض شدن پی در پی پرستار و مربی؛ تمام این تغییرات مداوم و ناگهانی می‌تواند عاملی برای ایجاد اضطراب جدایی در دانش آموزان ابتدایی باشد.»

وی گفت: «قرار گرفتن در فشار، شرایط نابه‌هنجار و محیط‌های استرس‌زا مانند طلاق والدین، محیط درسی پراسترس، از دست دادن یک عزیز و یا زندگی با پدر و مادری پرخاشگر می‌تواند علائم اضطراب جدایی را تشدید کند.»

پابرجا ضمن اشاره به شکل‌گیری دلبستگی ناایمن در کودکان گفت: «اگر کودک در ارتباط با والدین و مراقبین اصلی خود به ویژه مادر احساس امنیت نداشته باشد بیشتر به این نوع اظطراب دچار می‌شود. همچنین نباید فراموش کنیم کودکان آیینه رفتار والدین و نزدیکان خود هستند. آن‌ها تمام رفتارهای خود را از پدر و مادر و کسانی که بیشترین زمان را با آن‌ها می‌گذرانند الگو می‌گیرند، بنابراین احتمال بروز اضطراب در کودکانی که والدین مضطرب و تحریک‌پذیری دارند به مراتب بیشتر است.»

پابرجا تاکید کرد: «لازم است این اضطراب برطرف شود. اگرچه ممکن است کودک با گذشت زمان علائم را کمتر نشان داده و به اصطلاح به محیط جدید، مدرسه جدید و جدایی عادت کرده باشد، اما این ضرورتا به معنای از بین رفتن اثرات منفی اضطراب نیست. بنابراین اگر نشانه‌های اضطراب ناشی از جدایی را در فرزند خود مشاهده کردید، لازم است که از یک روانشناس کودک و نوجوان کمک دریافت کرده و مربیان کودک را نیز در جریان این مشکل قرار دهید.»

پابرجا بهترین راه درمان را درمان شناختی رفتاری (CBT)دانست و گفت: «این شیوه به کودک کمک می‌کند تا درک کند که ترس‌های او در خصوص نگرانی برای امنیت والدین و سلامت آن‌ها ریشه حقیقی نداشته و یاد بگیرد که چگونه در موقعیت جدایی، اضطراب خود را مدیریت کند. هدف از این رویکرد درمانی افزایش تسلط کودک بر موقعیت‌هایی است که ممکن است اضطراب‌زا باشد.»

وی خانواده درمانی را یکی از شیوه های بسیار موثر در رفع اضطراب دانست و گفت: «خلق و خو و شیوه رفتاری والدین تاثیر مستقیمی بر بروز اختلالات روانی در فرزندان دارد. بررسی‌ها حاکی از آن است که ریسک ابتلا به اختلال اضطراب ناشی از جدایی در فرزندان والدینی با زمینه اختلالات اضطرابی، افسردگی، وسواس و … به مراتب بیشتر است.»

پابرجا خاطرنشان کرد: «بر همین اساس خانواده درمانی به عنوان یکی از بهترین رویکردهای درمانی برای حل این مشکل در نظر گرفته می‌شود. حفظ خونسردی و آرامش، پرهیز از سرزنش کودک، پرهیز از رفتارهای خشونت‌آمیز همراه با تهدید، تنبیه کودکان و اجبار برای جدایی، از جمله مهم‌ترین اقداماتی است که باید از سوی والدین کودک مبتلا به اختلال اضطراب جدایی اتفاق بیفتد.»