روایتی از یک گنجینه فراموش‌شده؛ وقتی «کشمیر» ایران، خام‌فروشی می‌شود

حلقه مفقوده در صنعت نساجی کرمان؛ کُرک بز راینی با شهرت جهانی، در ایران لباس نمی‌شود

با وجود کیفیت جهانی کُرک «بز نژاد راینی» کرمان، به دلیل نبود دستگاه‌های ریسندگی مناسب، این الیاف گران‌بها به جای تبدیل شدن به پوشاک لوکس در داخل، توسط دلالان خریداری و به صورت خام از کشور خارج می‌شود؛ یک فرصت‌سوزی بزرگ که اقتصاد دامداران و صنعت نساجی استان را از یک درآمد هنگفت محروم کرده است.

 

به گزارش خبرنگار نذیر کرمان، در حالی که نام «کشمیر» در بازارهای جهانی، تداعی‌گر پارچه‌هایی گران‌بها و لوکس است، ایران به عنوان سومین تولیدکننده بزرگ کُرک در جهان، سهمی از این بازار پرسود ندارد و گنجینه سفید خود را به ثمن بخس، خام‌فروشی می‌کند. در قلب این تراژدی اقتصادی، «بز نژاد کرکی راینی» کرمان قرار دارد؛ نژادی با شهرت جهانی که کُرک آن می‌توانست برند «کشمیر ایرانی» را خلق کند، اما اکنون در چنبره دلالان و نبود زیرساخت‌های فرآوری، اسیر مانده است.

حلقه مفقوده؛ دستگاهی که نیست!

دکتر نجمه کارگر، رئیس بخش تحقیقات علوم دامی مرکز تحقیقات کشاورزی استان، در گفتگو با خبرنگار ایرنا، با بیان اینکه کُرک بز راینی با قطر متوسط ۱۹ میکرون، کیفیتی ایده‌آل برای تولید البسه دارد، از یک خلاء بزرگ در زنجیره تولید پرده برداشت. وی گفت: «این کرک‌ها در داخل کشور به تولید لباس نمی‌رسند، زیرا دستگاه ریسندگی مناسب برای جداسازی کرک از مو در کشور ما وجود ندارد. کرک معمولاً توسط دلال‌ها خریداری و به صورت خام از کشور خارج می‌شود.»

وی با اشاره به یک تجربه موفق اما ناتمام، افزود: «سال ۱۳۹۰ طرحی برای توانمندسازی زنان عشایر در این زمینه اجرا شد و آنان موفق به تولید شال، جوراب و کلاه از کرک شدند، اما متأسفانه به دلیل اتمام بودجه، این طرح به سرانجام نرسید.»

از ثبت ملی بز راینی تا برندسازی «پنیر مشکی»

تلاش‌ها برای احیای این ظرفیت مغفول، تنها به کُرک محدود نمی‌شود. دکتر کارگر از تلاش برای «ثبت ملی بز نژاد کرکی راینی» به عنوان یک ذخیره ژنتیکی ارزشمند و همچنین ثبت «پنیر مشکی کرمان» که از شیر همین نژاد بز تولید می‌شود، خبر داد. وی گفت: «این پنیر به دلیل خواص پروبیوتیک، هم برای سلامت مردم مفید است و هم می‌تواند درآمدزایی مناسبی برای دامداران ایجاد کند.»

اهمیت خبر در یک نگاه:

این گزارش، یک کیفرخواست علیه دهه‌ها غفلت از یک ظرفیت اقتصادی بی‌نظیر و یک نقشه راه برای آینده است.

۱٫ افشای یک فرصت‌سوزی بزرگ: برای شهروندان کرمانی، این خبر به معنای آن است که استانشان سال‌هاست یک منبع درآمد ارزی هنگفت را به دلیل نبود یک «حلقه مفقوده» (دستگاه ریسندگی) از دست داده است. این امر، یک مطالبه جدی از مسئولان صنعتی و سرمایه‌گذاران برای ورود به این حوزه و تکمیل زنجیره ارزش ایجاد می‌کند.
۲٫ توانمندسازی زنان روستایی و عشایری: احیای این صنعت، به طور مستقیم به «اشتغال‌زایی» و «توانمندسازی اقتصادی» زنان روستایی و عشایر، که حافظان اصلی این هنر-صنعت هستند، منجر می‌شود. این یک راهکار عملی برای توسعه پایدار و کاهش فقر در مناطق روستایی است.
۳٫ خلق یک برند لوکس ملی: با سرمایه‌گذاری در این حوزه، می‌توان برند «کشمیر راینی» یا «کشمیر کرمان» را در بازارهای جهانی مطرح کرد. این امر، نه تنها ارزش افزوده محصول را چند صد برابر می‌کند، بلکه به برندسازی برای کل استان کرمان در سطح بین‌المللی نیز کمک می‌کند.
۴٫ از محصول تا فرهنگ؛ یک نگاه جامع: تلاش برای ثبت ملی «بز راینی» و «پنیر مشکی»، نشان‌دهنده یک نگاه جامع است که به دنبال حفظ «هویت ژنتیکی و فرهنگی» در کنار «توسعه اقتصادی» است. این رویکرد، از تبدیل شدن توسعه به یک فرآیند بی‌ریشه و صرفاً مادی جلوگیری می‌کند.

کلمات کلیدی:
بز نژاد کرکی راینی, خام‌فروشی کرک, نجمه کارگر, زنجیره ارزش, توانمندسازی زنان, پنیر مشکی, اخبار کرمان, اخبار کرمان و شهرستان ها, اخبار استان کرمان

لباس ایرانی از کُرک بُز راینی؛ حلقه‌ای مفقود در زنجیره تولید داخلی

منبع: نذیر کرمان
? لباس ایرانی از کُرک بُز راینی؛ حلقه‌ای مفقود در زنجیره تولید داخلی