به گزارش فت فتو؛ اردوی دانشجویی راهیان نور دانشگاه های رفسنجان، پس از دوسال فراق به علت شیوع کرونا، نوروز ۱۴۰۱ برگزار شد و مناطق عملیاتی جنوب میزبان عاشقان این میدان بود. خبرنگار ما در حاشیه این اردو به سراغ دانشجویان رفسنجان رفته تا از حس و حالشان از مناطق عملیاتی بگویند؛ زینت سیستانی دانشجوی حقوق گفت: حال و هوای این مناطق بینظر و حس و حالش در هیچ جای جهان نیست؛ این مناطق سراسر عشق و ارامش است و هر نفسی که اینجا میکشیم در بند بند وجودمان جریان پیدا میکند، وقتی اینجا هستیم موقع رفتن، دل کندن خیلی برایمان سخت است، هرچند که از دورترین فاصله ها هرثانیه دلتنگی‌مان را فریاد میزنیم. او ادامه داد: نمی توان گفت کدام مناطق از دیگر مناطق بهتر است و اصلا قابل مقایسه از لحاظ بهتر بودن نیستند، هرمنطقه‌ای حال و هوا، عشق و آرامش خاص خودش را دارد و در جای جای این خاک ها فی الواقع بوی چادر خاکی مادر حس می شود و حس ناب نسیم کربلا که دور این مناطق عظیم طواف می کند بینظیر است. این مناطق و عملیات ها بسیار ارزشمند و قابل تکریم هستند و ما تا اخر شرمنده خون شهدا هستیم، همیشه گفتیم و می گوییم شهدا مدام شرمنده ایم. شکیبا خراسانی دانشجوی نرم افزار بیان داشت: در شهرمان داشتم خفه میشدم، دلم یک شب شلمچه را میخواست، نمی دانم شلمچه چه رمزی دارد، وقتی پای برهنه روی خاک شلمچه قدم گذاشتم، حس و حال آن را فهمیدم و دریافتم که واقعا کربلا را در شلمچه می‌توان حس کرد. خراسانی گفت: این قطعه از خاک با جاذبه ای که دارد هر زائری را با شوق تمام و حسی غیرقابل توصیف به زیارتش میخواند، قطعه ای که وجب به وجب آن متبرک به خون شهداست، با هیچ کلمه و حرفی نمیشه توصیف کرد این همه عظمت و غرور افتخار افرینی جوانانی که با دست خالی از ناموس، اسلام، قران، مردم و تمامیت ارضی ایران عزیزمان دفاع کردند و حماسه آفریدند. این خاک آنقدر با ارزش است که سختی راه و مسافت طولانی اصلا برایم مهم نیست و اگر اجازه داشتم تمام زندگیم را تعطیل و در یادمان ها زندگی می کردم. مهلا سادات موسوی دانشجوی حقوق نیز اینگونه صحبت خود را آغاز کرد: سخت است اما میگویم؛ از عشقی که تبدیل شد به پلاکهای خونی زیر خاکهای داغ خوزستان، عشقی که هنوز من نتوانستم آن را درک کنم. وی افزود: تا بی کرانه محال است کسی عاشق باشد اما از راهیان نور بی خبر و نسبت به آن بی حس باشد، روح مقدس شهدا را درک میکنی در تک تک جاهای خوزستان؛ در کانال کمیل در فکه و طلاییه و دهلاویه، عطر شهدا همه جا پیچیده بود و عشاق واقعی از این عطر لذت معنوی میبردند. عطری که بوی عشق و خون میداد، عطری که فقط در محل شهادت لاله های پرپر پیدا می شد. ریحانه غلام حسین کرمانی دانشجوی تربیت بدنی از حال و هوای زیبا، غیرقابل توصیف و غیر قابل باور مناطق عملیاتی گفت و اضافه کرد: حال و هوایست که انگار باری دیگر متولد می شوی، انگار روحت را برای همیشه در کانال کمیل جا گذاشته ای، با راه رفتن بر روی رمل های فکه قطره قطره خون تازه و گرم را حس میکنی. وی افزود: حال و هوا حرف دلِ تنگ مادری را میزند ک بعد ۴۰سال منتظر بازگشت جگر گوشه اش است، حال و هوا بغض نوجوان ۱۵ساله ای را بیان میکند که در فکر این است که اگر برگردد حرف رهبرش را شهید کرده است. زهرا رسائی دانشجوی علوم آزمایشگاهی نیز گفت: این سفر، اولین تجربه من بود و از همان بازدید اول که به معراج رفتیم، تا اینجا، هویزه، که آخرین مکانی است که بازدید میکنیم، از لحظه به لحظه اش لذت بردم، دلنشین ترین اتفاق این سفر، همان اول رقم خورد و تمام سفرم را ساخت. وی افزود: ۷۲تن، تازه تفحص شده، شهید گمنام که هرکدام از این سه عبارت، به تنهایی می توانند دل را بلرزانند، حالا تصور کنید ترکیب شوند و هرسه کنار هم بیایند؛ ۷۲ تن شهید گمنامِ تازه تفحص شده، شروع سفر با این ترکیب دلنشین، تلنگر بزرگی برایم بود و حالم را دگرگون کرد. مطمئن شدم اینجا بودنم، اتفاقی نیست، اینکه بدانی شهدا مشخصا دعوتت کرده اند، حس بی نظیری دارد. گزارش از: بهرخ امیری انتهای پیام/م