با نگاهی گذرا و کوتاه به روند تغییرات در هیئت مدیره و مدیرعامل باشگاه فرهنگی و ورزشی شهرداری سیرجان خیلی راحت می‌توان متوجه شد که باشگاه‌داری کار شهرداری نیست.
به گزارش خبرنگار سرویس اجتماعی پایگاه خبری«فت فتو» باشگاهی که هیات مدیره‌اش مدت‌هاست متشکل از برخی معاونین پر‌مشغله شهرداری از قبیل معاون‌مالی و اداری یا معاون‌خدمات، یا معاون‌شهرسازی بوده و عملا خروجی مطلوبی جز مسابقات یک‌تیم فوتبال نداشته، چگونه می‌تواند به فعالیت‌های فرهنگی و ورزشی در سطح شهر و برای همه رشته‌ها و همه محله‌ها بپردازد؟ مگر قرار نبود امکانات عادلانه توزیع شود؟ شهری‌که هنوز یک مجتمع‌ورزشی به مالکیت شهرداری و برای استفاده عموم مردم ندارد، چگونه بودجه و امکانات ورزشی‌اش باید در اختیار یک رشته‌خاص و یک‌تیم قرار‌گیرد؟ سوء‌تفاهم نشود، حمایت از ورزش بانوان و تیم‌های ورزشی‌محلی‌جای‌خود، اما آیا می‌توان با‌مدیریت شهری و خدماتی، یک‌تیم‌ورزشی را اداره‌کرد؟ و یا از بودجه‌عمومی و جیب‌مردم برای یک‌تیم هزینه‌کرد و هر سال بر هزینه مدیریت و حفظ و ارتقاء‌آن افزود؟ در حالی‌که بسیاری از محلات این شهر‌تشنه حداقل امکانات ورزشی هستند؟ باشگاه پر‌تنش و چالشی همچون باشگاه فرهنگی ورزشی شهرداری سیرجان، قاعدتاً جلسات متعدد هیئت مدیره را می‌طلبد که‌باید پرسید آیا با‌وجود حجم گسترده فعالیت‌های خدماتی و عمرانی شهرداری، برخی معاونین شهردار می توانند هم به وظایف اصلی خود در حوزه‌های تخصصی شهری بپردازند و هم فعالیت‌های فرهنگی و ورزشی شهرداری را مدیریت و هدایت‌کنند؟ از طرفی هم نمی‌توان افراد کم‌تجربه و ناکارآمد را به عضویت هیئت مدیره باشگاه انتخاب کرد، و از سویی دیگر نیز نمی شود مجموعه‌ای که تحت مدیریت و نظارت‌شهرداری است را توسط افرادی بیرون از این مجموعه مدیریت نمود. فعالیت‌های فرهنگی و ورزشی شهرداری هم نباید تعطیل شود(هرچند‌علی‌رغم عنوان فرهنگی ورزشی این باشگاه، عملا فعالیت قابل توجه فرهنگی از این مجموعه رؤیت نشده است و امور ورزشی نیز تقریبا در همان تیم فوتبال بانوان خلاصه می‌شود) شاید این حدس اشتباه نباشد که بیشترین جلسات هیئت مدیره مرتبط با تصمیم‌گیری‌ها برای‌تیم بوده و هست. با تنها کمی فکر کردن می‌توان به این نتیجه رسید که نه شهرداری می‌تواند تیمداری کند و نه به نفع اعضای یک تیم است که تحت مدیریت پر‌چالش شهرداری‌ها با همه حرف و حدیث‌های تحقق یا عدم تحقق بودجه مرتبط با تیم باشند. همچنین این نکته هم بسیار قابل تأمل است که نبایستی از بودجه عمومی یک شهر صرف یک رشته خاص ورزشی کنند و سایر رشته‌ها و ورزش همگانی و ورزش محلات، قربانی تمایل قهرمانی مدیران و مربیان و … شوند چرا که امکانات و فرصت‌های ورزشی که شهرداری می تواند ایجاد کند حق آن نوجوان و جوان مناطق محروم و حاشیه نشین هم هست. با این وجود شورای شهر و شهرداری در آزمونی قرار گرفته‌اند که عملکردشان توسط همگان قضاوت خواهد شد. علی‌رغم تمام افتخار آفرینی‌های تیم فوتبال بانوان شهرداری سیرجان، با توجه به چالش‌های مکرر این تیم برای شهرداری، بهتر است تا دیر نشده، در جهت حفظ ظرفیت این تیم سیرجانی، روی واگذاری امتیاز آن و کسب درآمدی قابل قبول برای شهرداری هم فکر کنند و تصمیم بگیرند که در این مسیر باید، تیمداری یا شهردارشهر بودن یکی را انتخاب کنند. انتهای‌خبر/سعید