با کوچک ترین اشتباه بازار ۱۰۰ ساله پسته را از دست می دهیم

“حسین رضایی” صبح امروز ۱۳ آبان ماه در شورای گفت و گوی دولت و بخش خصوصی استان کرمان با موضوع بررسی مشکلات پسته اظهار کرد: در ۲۷ استان کشور سطح زیرکشت پسته داریم که برخی استان ها قدمتی ۱۰۰ ساله دارند و برخی ۱۰ سال و در مجموع مردم ۲۱۷ شهر و شهرستان درگیر پسته هستند و تنها در دو استان شمالی و جنوبی امکان کشت این محصول نیست.

وی با اشاره به اینکه کیفیت و میزان آب در کشور در حال کم شدن است و مردم اقتصادی فکر می کنند، افزود: استان کرمان در هشت سال گذشته بالای ۵۰ درصد محصول پسته کشور را تولید کرده به جز سال ۹۷ و امسال که دچار خسارت شدید شد.

رضایی تصریح کرد: ۲۱۲ هزار هکتار باغات مثمر پسته از ۴۰۰ هزار هکتار کشور، در استان کرمان است و اقتصاد استان به ویژه در بخش کشاورزی به پسته وابسته است و در پی کاهش تولید در سال ۹۷ به شدت اقتصاد استان متزلزل شد و روی مسائل بسیاری تاثیر گذاشت و امسال نیز ۵۳ هزار تن تولید داشتیم.

دبیرکل انجمن پسته ایران گفت: سال قبل ۱۳۵ هزار تن محصول در استان کرمان داشتیم در حالی که امسال محصول کل کشور نزدیک به ۱۳۵ هزار تن بوده است.

وی با اشاره به بررسی بازار رقیب پسته ایران اظهار کرد: سال ۹۴ تولید ما از امریکا بیشتر بود و بعد از آن در بقیه سال ها روند تولید آنها بیشتر شده و از سال ۹۷ به بعد بالای ۴۰۰ هزار تن تولید دارند.

رضایی تصریح کرد: رقیب با برنامه وارد بازار شده و ما برنامه ای نداریم و بعضا برنامه ها تولید را هدف قرار داده و اگر اشتباه کوچکی داشته باشیم بازار ۱۰۰ ساله را از دست می دهیم و معیشت ۵ میلیون نفر با مشکل مواجه شده و قصه فرش کرمان تکرار می شود.

وی با اشاره به اینکه بیشترین صادرات پسته را به شرق دور و چین داریم، بخشی از محصول نیز به اروپا، ترکیه، امارات و خاورمیانه صادر می شود و حفظ بازارها برای ما خیلی مهم است.

دبیرکل انجمن پسته ایران با اشاره به کاهش صادرات پسته در مهرماه امسال گفت: علت کاهش صادرات تفاوت ارز آزاد و دولتی است.

وی با اشاره به دیگر مشکلات صادرکنندگان پسته افزود: بحث پیمان سپاری ارزی در مجموع تاکنون چهار مرتبه در ایران(دو بار قبل و دو بار بعد از انقلاب) اجرا شده و همواره با شکست روبه رو بوده است.

رضایی بیان کرد: کاهش شدید تسهیلات آبیاری قطره ای، عدم تخصیص آب به اراضی پربازده و … از دیگر مشکلات مربوط به پسته است.

انتهای پیام