«اورلود» تشخیص اضافه‌بار کابلی در آسانسور تولید شد/ محصولی بدون کپی‌کاری و کاملاً داخلی

گروه استان‌های فت فتو؛ رامین اردرودی مدیرعامل شرکت دانش‌بنیان «پارسا الگوی سامان» این شرکت را سال ۱۴۰۱  به ثبت رساند و هفته دولت امسال با حضور استاندار قم و مسئولان این استان از سه محصول جدید تولیدشده خود رونمایی کرد.

او به اتفاق دو نفر از متخصصان مکانیک ارشد و دکتری، پایه‌گذاری فنی شرکت را انجام داد و اکنون سه نیروی ثابت، دو نیروی نیمه‌وقت و تعدادی کارآموز دانشگاهی با وی همکاری مستقیم و تعدادی کارگاه مکانیک و الکترونیک به‌صورت غیرمستقیم با مجموعه شرکت همکاری دارند.

سابقه فعالیت فنی اردرودی فوق دیپلم الکترونیک از دانشگاه شیراز و لیسانس الکترونیک و ارشد کنترل از دانشگاه آزاد اسلامی به سال ۱۳۶۸ در صنایع نظامی سپاه پاسداران (صنایع قدس) برمی‌گردد که مسئولیت این مخترع به‌عنوان محقق در حوزه تشخیص حرکت (Motion detection) بود. اردرودی از سال ۱۳۷۱ وارد صنعت آسانسور شد و مسئولیت‌هایی دربخش نصب، سرپرست تولید، مدیر فنی و تعمیرکار آسانسورهای خارجی داشته است. 

خبرنگار فت فتو به همین مناسبت و در راستای معرفی هسته و واحدهای فناور، شرکت‌های دانش‌بنیان و فناوران حوزه علم و فناوری کشورمان  گفت‌و‌گویی را با رامین اردرودی انجام داده است که مشروح آن در پی می‌آید:

ساخت دستگاه‌های آسانسور بر پایه تحقیقات علمی

آنا: شرکت شما با چه عنوانی و  برای رسیدن به چه اهدافی فعالیت خود را آغاز کرد؟

اردرودی: ۱۰ ماه  از راه‌اندازی شرکت فعلی با موضوع اساسنامه «طراحی و تولید تجهیزات اندازه‌گیری دقیق الکترومکانیکی و …» می‌گذرد. هدف از راه‌اندازی این شرکت، ساخت دستگاه‌های دقیق بر پایه تحقیقات، طراحی بومی توسط متخصصین ایرانی (بدون کپی‌کاری و خرید دانش فنی خارجی)، تولید علمی (کاملاً داخلی) و توسعه (ایجاد ویرایش‌های مختلف دستگاه‌ها) است.

ساخت سنسورهای وزن، فشار، اپتیکی و تجهیزات ایمن‌سازی آسانسور و سایر صنایع توزین در راستای کاهش و حذف وابستگی خارجی در شکل کلان است، تربیت نیروی جوان متخصص در این صنعت در استان قم از دیگر اهداف ماست.

آنا: درباره فعالیت‌های علمی، فرهنگی و آموزشی خود در عرصه علم و فناوری بگویید.

اردرودی: سال‌های ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۷ با همکاری تعدادی از متخصصان آسانسور (تجربی و آکادمیکی) در تهران، پایه‌گذار هفت رسته آموزش شکل نوین آسانسور در سازمان فنی و حرفه‌ای بودیم که تدوین و مصوب شده و کد استانداردی گرفت و شخصاً جزوه آموزش «دوره راه اندازی آسانسور – پایه ۳» را تدوین و دو سال به تدریس آن در خانه مهارت وابسته به اتحادیه الکترومکانیک و مورد تأیید سازمان فنی و حرفه‌ای پرداختم و با آغاز کرونا تداوم نیافت و به دیگران سپرده شد. 

از سال ۱۳۹۸ به بعد حرکتی را که از سال ۱۳۹۳ برای طراحی و ساخت نخستین دستگاه‌های دیجیتالی اندازه‌گیر وزن در آسانسور (اورلود) آغاز کرده بودم را با هدف ساخت سنسور وزن ایرانی ادامه دادم.

آنا: حوزه فعالیت شما در شرکت چیست و تاکنون چه اقداماتی انجام داده‌اید؟

اردرودی: رسالتی را برای خود برگزیده‌ایم؛ شامل وظایف طراحی و ساخت دستگاه‌های اندازه‌گیری دقیق وزن با کاربردهای صنعتی بر پایه اجزاء حساسی که خود ساخته‌ایم.

طراحی و ساخت انواع تشخیص‌دهنده‌های مانع بر پایه پرتوها و امواج الکترومغناطیسی، ساخت برخی از سنسورهای وارداتی مانند وزن (Load cell) ـ فشار (pressure) و …، ساخت برخی دستگاه‌های خاص (غیرنظامی) نیز از دیگر اهداف شرکت بوده است.

اقداماتی که تاکنون انجام داده‌ایم، مطالعات تئوریک، مطالعه بازار مصرف، مشاهدات و بررسی نمونه‌های خارجی، مهندسی معکوس، طراحی‌ها ومدل‌سازی‌های کامپیوتری، مطالعات آلیاژهای فولاد فنر و آلومینیوم، نمونه‌سازی‌های آزمایشی سنسورهای وزن، تولید انبوه سنسورهای وزن (پس از آزمون‌های موفق و تست‌های موفق کالیبراسیون)، مطالعات استانداردهای مرتبط و تعامل با سازمان ملی استاندارد دراستان قم را شامل می‌شود.

استخراج استاندارد دستگاه‌های اضافه‌بار در آسانسور و ترجمه در دست اقدام بوده و در نهایت رصد بازار، طراحی سایت با نگاهی نو و طراحی خاص به‌گونه‌ای که حداکثر خدمات به مردم داده شود از دیگر اقدامات است.

انتخاب و تربیت نیروی فنی نیمه‌ماهر و تعریف پروژه‌های مختلف برای دانشجویان الکترونیک، مکانیک، فیزیک با هدف آشناسازی دانشجویان با روش‌های مطالعاتی و آزمایشگاهی که منجر به ایجاد محصول شود و صرفاً paper سازی نباشد از برنامه‌های مجموعه شرکت است.

چگونگی دستگاه‌های اندازه‌گیری وزن در آسانسور

آنا: آیا به تازگی از محصولی رونمایی کرده‌اید؟

اردرودی: بله، سه محصول، دو محصول دستگاه تشخیص اضافه‌بار در آسانسور (اورلود) به‌نام‌های LCS44 و LCG44 و یک محصول تشخیص مانع برای در آسانسور به‌نام MonoCell 

آنا: درباره محصول رونمایی شده در هفته دولت توضیح دهید.

اردرودی: مطالعات جامعی را روی دستگاه‌های اندازه‌گیری وزن در آسانسور از سال ۱۳۸۶ آغاز کرده بودم و نمونه‌های خارجی را که روی آسانسورهای وارداتی نصب بود، بررسی علمی و کاربردی (کالیبراسیون و تعمیرات) می‌کردم.

با ساخت یک نمونه آزمایشی از این دستگاه‌ها در سال ۱۳۹۲، شهامت ورود به این عرصه را پیدا کرده و سال ۱۳۹۳، نخستین نمونه قابل نصب روی کابل‌های آسانسور را با صرف هزینه ۴ میلیون تومان ساخته و روی آسانسور ۱۳ نفره با ۲۵ ایستگاه در تهران (برج‌های فرمانیه) تست کردم که البته تا چهار روز خوب کار کرد و روز پنجم متوجه نامناسب بودن آلیاژ به‌کار رفته شدم.

این روند منجر به شراکت با یکی از دوستان قدیم و تأسیس شرکت فناور شد، شراکتی که بنا به دلایلی در سال ۱۳۹۹ خاتمه یافت، در این مدت موفق به ساخت نسل اولیه دستگاه‌های تشخیص اضافه بار آسانسور با چهار طراحی مختلف و برای نصب روی کابل‌های فولادی و زیر کابین (مرکزی) شدم و هزاران دستگاه از آن به بازار عرضه شد که البته سنسورهای آن وارداتی بود.

در شرکت پارسا الگوی سامان، بنای دانش نوین ساخت سنسورهای وزن (Load cell)  خاص آسانسور را بر پایه آلیاژ وطنی، طراحی وطنی و ساخت وطنی گذاشتم که محقق شد و دو محصول جدید به‌نام‌های LCG ، LCS که در دسته دستگاه‌های تشخیص اضافه بار کابلی در آسانسور و کاملاً مبتنی بر سنسور ساخت خودمان هستند، تولید شد و شهریور جاری در نمایشگاه ساختمان استانداری استان قم رونمایی شدند.

محصول سوم که اختراع و نوآوری برای کشور ایجاد خواهد کرد نیز در دست اقدام است که به‌زودی رونمایی خواهد شد. طراحی مکانیکی کاملاً بومی، بررسی علمی و تجربی و یافتن آلیاژ قابل دسترس (غیرتحریمی و نظامی) مراحلی بود که گام به گام طی شد تا ما را به جایگاه فعلی رساند و به‌زودی استاندارد آن نیز اخذ خواهد شد.

فعالیت دیگر ما در شرکت در زمینه فیزیک اپتیک و پرتوهای نامرئی است که ساخت تجهیزات مانع بین (Photo detectors) را به‌دنبال خواهد داشت که در این ارتباط با تعدادی از استادان اپتیک و ریاضی دانشگاه قم و تعدادی از دانشجویان همکاری نزدیک داشته و یکی از محصولات ما رونمایی شد که نسل جدیدی از چشم‌های الکترونیکی است.

محصول پرتو – الکترونیکی ما، مانع بین (چشم الکترونیکی) است که براساس پروتکل ارتباطی نوری ایرانی طراحی شده و با عنوان Mono cell V۱ رونمایی شد.

آنا: درباره جایگاه محصولات و فعالیت شرکت متبوع‌تان در عرصه  بازار و حوزه کسب و کار توضیح دهید.

اردرودی: در ارتباط با بازار دستگاه‌های اورلود و با اجباری شدن کاربرد آن در آسانسورها در ایران از سال ۱۴۰۰، بازار بزرگی به‌وجود آمد که با وجود رقبای دیگر، مردم با انتخاب بهینه خود، میزان بهره‌مندی هر شرکت را مشخص کردند.

رقابت سالم در کنار یکدیگر و تضعیف بازار کالای خارجی به‌شکل عقلایی، سالم‌ترین روش کار در بازار است. دو پارامتر قیمت فروش و خدمات پیوسته، مطلوب مصرف‌کنندگان است که هر تولیدکننده‌ای باید به آن توجه داشته باشد. کالای ما هنوز وارد بازار نشده است؛ اما درحال ایجاد بستر مناسب هستیم که با تکمیل آن به ارائه محصول و خدمات وابسته خواهیم پرداخت.

بازار بزرگی پیش رو قرار دارد، ۲۰ هزار آسانسور درسال، وجود ۲۰۰ هزار آسانسور منصوب فاقد دستگاه‌های ایمنی نوین ازجمله اورلود، وجود بازار کشورهای همسایه، فرصت خوبی را برای تولیدکنندگان ازجمله ما ایجاد می‌کند.

انگیزه‌هایی که سبب تولید آسانسورهای داخل شد

آنا: مخاطبان شما در عرصه کسب و کار چه کسانی هستند؟

اردرودی: خریداران کلی و جزئی شرکت‌های آسانسوری، خریداران کلی  فروشگاه‌های قطعات آسانسور، نصابان و نگهداران آسانسور به‌عنوان خریدار جزئی مخاطبان شرکت محسوب می‌شوند.

آنا: چه عواملی موجب شد تا احساس کنید جامعه به وجود چنین محصولاتی نیاز دارد؟

اردرودی: وابستگی کشور و صنعت به شرکت‌های تولیدکننده خارجی اورلود آسانسور مانند Micelect اسپانیا، Dinacell اسپانیا، Hening آلمان، Senta ترکیه با عدم پشتیبانی، گارانتی و عدم سهولت در به‌کارگیری (عدم User friend بودن) کالا یکی از مهم‌ترین انگیزه‌ها در تولید داخل بود.

مشاهده خسارت‌های ناشی از نبود این دستگاه(اورلود) در آسانسورها و صرف سرمایه مردم در راستای جبران این خسارت‌ها که عمدتاً به جیب سرویس کارهای ناشی آسانسور و برخی سودجویان می‌شد و مردم از آن بی‌اطلاع بودند و هستند نیز دو انگیزه اصلی محرک اصلی برای فعالیت در حوزه تولید اینگونه محصولات بود.

آنا: درباره کاربرد محصولات تولیدشده شرکت به‌خصوص محصولی که هفته دولت رونمایی شد، توضیح دهید.

اردرودی: اورلودها وسایلی در دسته وسایل ایمنی ثانویه آسانسور هستند؛ بنابراین درآسانسورها سیستم‌های ایمنی متعددی وجود دارند که دسته اول مربوط به مکانیزم‌هایی است که در صورت عملکرد آنها، بخشی از مدار الکتریکی حامل ولتاژ ۱۱۰VAC قطع شده و آسانسور قادر به حرکت نخواهد بود، مانند قفل دربها، سوئیچ‌های حد، سیستم پاراشوت و …

دسته دوم ایمنی‌ها، سیستم‌هایی هستند که منجر به قطع مدار ایمنی نشده؛ اما مانع از حرکت کابین می‌شوند؛ مانند اورلود (در اثر افزایش وزن بار کابین) یا مانع بین در (وجود مانع در مقابل در آسانسور) یا سنسور زلزله (در صورت بروز لرزش در سازه، آسانسور را به طبقه خاصی هدایت می‌کند) یا فعال شدن حسگر شعله محصولات ما در دسته دوم ایمن‌سازها جای دارند.

متاسفانه در ایران بسیاری از آسانسورها از داشتن بخشی از ایمن‌سازهای دسته نخست هم محرومند، چه برسد به ایمن‌سازهای بخش دوم و بسیاری از مردم هم با این مسائل آشنا نیستند که این ناآشنایی گردن برخی مسئولان کلان کشور و صنایع است.

آنا: آیا محصول تولیدشده شرکت شما دانش‌بنیان شده است، در این باره و سابقه فعالیت و تعامل شرکت با پارک علم و فناوری توضیح دهید.

اردرودی: برای معرفی اورلودهای ساخته شده برای دانش‌بنیانی اقدام شد که به‌دلیل نداشتن گواهی تست و تأییدیه فنی از دانشگاه و مرجع ذی‌صلاح، پذیرفته نشد؛ البته فرصتی دادند تا این مدارک اخذ شود و از حدود دو ماه پیش ما نیز در این جهت گام برداشته‌ایم و یکی از مدارک را اخذ کرده و گام بعدی را با اخذ استاندارد برخواهیم داشت که در این ارتباط با سازمان ملی استاندارد قم همکاری‌هایی را آغاز کرده‌ایم.

شرکت ما سال ۱۴۰۰ در پارک علم و فناوری استان قم پذیرفته شده و مسئولان پارک و مرکز رشد خدمات و حمایت‌های ارزشمندی را به ما ارائه کرده‌اند؛ البته امر تولید بسیار مشکل و پرچالش است، به‌خصوص نوسان قیمت‌ها و عدم ثبات شرایط ارز به این مسیر خدشه وارد می‌کند.

حمایت‌های پارک و کارمندان دلسوز آن که دغدغه تولید ملی را دارند، دلگرم‌کننده و محرک بسیار مفیدی برای فناوران بوده است.

گفتگو از حسین غمخوار سرایدشتی

انتهای پیام/۴۰۷۸/