انحصار یک کارخانه موجب از بین رفتن صنعت گاوداری کرمان/ ظلم به دامداران با واردات شیر خشک برای تولید محصولات لبنی

کارخانه شیر کرمان توجهی به دامداران و مشکلات نقدی آنها ندارد

وی ادامه داد: متأسفانه طی چند سال اخیر این مشکلات دو برابر شده است و یکی از مشکلات جدی که ما را به ورشکستگی و نابودی صنعت گاوداری نزدیک می‌کند درحالی‌که تنها هدفش تأمین نیازهای اولیه مردم مانند (شیر، گوشت و لبنیات) است، صرفا نوع خرید کارخانه شیر پگاه کرمان از دامداران است.

حاج محمدی به انحصار این واحد بسته‌بندی در استان کرمان اشاره کرد و گفت: استان کرمان علیرغم پتانسیل بالا و وسعتی که دارد تنها یک کارخانه شیر دارد و این کارخانه بزرگ از حق انحصاری خود در تعیین قیمت‌ها سوءاستفاده می‌کند، در حالی که قیمت مصوب دولت لیتری ۶۰۰۰ تومان است اما این کارخانه نزدیک به سه ماه اصلاً تبعیت نمی‌کرد.

وی ادامه داد: با توجه به اعمال فشار توسط دامداران راضی شده است که تن به قانون بدهد اما اکنون‌ که قیمت شیر نزدیک به مبلغ ۶ یا ۵ هزار و هفت‌صد رسیده است برای خرید از دامدار کیفیت را بهانه قرار داده است و قیمت هر لیتر شیر را بر اساس کیفیتی که خودش تعیین می‌کند از دامدار خریداری می‌کند که عملاً این مقوله نادرست است زیرا تمام دامداری‌ها خوراک و نهاده یکسانی را استفاده می‌کنند چطور می‌شود! کیفیت شیر را با این شرایط برابر تعیین کرد؟!

سود کارخانه از کسر ۲۴ میلیونی  قیمت شیر عرضه شده توسط دامدار

وی بابیان اینکه ماهیانه ۲۴ میلیون تومان از پول دامدار در جیب کارخانه شیر باقی می‌ماند و ضرر ده است، گفت: دامداری‌های صنعتی، نیمه‌صنعتی یا سنتی‌ که در کل استان نزدیک به هشتاد درصد آن‌ها شیر تولیدشده را به کارخانه پگاه کرمان تحویل می‌دهند، تعداد آنها به  حدود ۱۳۰ دامدار می رسد.

وی ادامه داد: اگر همین تعداد صد و سی نفر که برای کارخانه پگاه شیر می‌آورند و دست‌کم هر دامدار فقط دو تن شیر را به کارخانه اختصاص دهد نزدیک به ۲۰۰ تن شیر را روزانه کارخانه شیر جمع‌آوری می‌کند که اگر با همان قیمت میانگین ۶ هزار تومانی محاسبه کنیم مبلغی حدود یک میلیارد و دویست میلیون تومان شیر از دامداران داخلی خریداری می شود که تا اینجا هیچ مشکلی مشاهده نمی‌شود.

حاج محمدی افزود: مشکل دامدار کرمانی از جایی شروع می‌شود که متأسفانه شیری که کارخانه خریداری می‌کند با کاهش مبلغ زیر قیمت اصلی تحویل می‌گیرد که اگر تنها ۴۰۰ هزار تومان زیر قیمت هر روزه از دامدار بگیرد انتهای ماه برای روزی دو تن شیری که می‌فروشد ماهی ۲۴ میلیون تومان زیر قیمت واقعی از دامدار  کارخانه سوده برده است و در این نقطه دامدار متضرر می‌شود.

 خرید شیر زیر قیمت به نفع دامدار با تورم ۴۰ درصدی نیست

وی علت کاهش قیمت را باکیفیت شیر موردنظر کارخانه گرده زد و گفت: کارخانه در واقعیت از دامدار شیر می‌خرد اما درواقع بابیان بهانه‌های مختلفی این مبلغ را به گونه ای دست‌کاری می‌کند و شاخص کیفیت را نیز اصول مطروحه در دستگاه‌های کیفیت سنج و آزمایشگاهی خود را ملاک تعیین بیت معرفی می‌کنند و آزادانه هر قیمتی که لازم است را بر شیر اعمال می‌کنند
 
حاج محمدی به‌ قرار دادهایی که با دامداران بسته می‌شود، اشاره کرد و گفت: با این کارخانه اکثر قراردادها یک‌جانبه نوشته می‌شود و حق هیچ‌گونه دخالتی در آن به دامدار داده نمی شود و حتی اجازه داشتن یک نسخه ازاین‌ قرار داد را دامدار ندارد.

وی به الزامات این واحد تولیدی اشاره کرد و گفت: طبق قانون کارخانه های داخلی باید شیر مورد نیاز خود را از داخل استان تامین کنند؛ هرچند ما به‌عنوان فروشنده باید به اصول مندرج در قرارداد، پایبند باشید اما کارخانه هیچ تعهدی نسبت به دامدار ندارد.

حاج محمدی افزود: این کارخانه هیچ تعهدی در خصوص دامدار را نمی‌پذیرد ما متعهد می‌شویم هرروز شیر به کارخانه بفرستیم اما کارخانه هرزمان که دوست دارد پول دامدار را پس می‌دهد و در هرزمانی اگر شیر دچار مشکل بود می‌تواند شیر را با وقفه برگرداند.

وی مشکل اصلی دامداران را با کارخانه پگاه کرمان بحث واریزی‌ها دانست و گفت: در قبال شیری که از دامدار برداشته می‌شود روزانه یک میلیارد و دویست میلیون تومان درامد به این کارخانه وارد می‌شود، اما اگر پای صحبت دامداران بنشینید، متوجه خواهید شد که این کارخانه دو ماه پول دامدار را که باید صرف خرید علوفه و حتی تیمار حیوانات شود در حساب کارخانه نگه می دارد.

 دامدار کرمانی ادامه داد: کارخانه عملاً ۶۰ روز پول دامدار را نگه می‌دارد که ۲ تن شیر ارسالی به کارخانه طی شصت روز، حدود ۱۲۰ تن می‌شود و ۱۵۰ میلیارد تومان مبلغ پرداختی کارخانه به دامداران است که عملاً نزد کارخانه‌دار باقی می‌ماند درحالی‌که کارخانه‌دار محصولات خود را ظرف ده روز آنهم به‌صورت نقد می‌فروشد و یا اگر به‌صورت چکی به فروش برساند ده‌ماهه با ۱۰ برگ چک محصول خود را بارگیری و تحویل خریدار می‌دهد.

کارخانه ای که نقد می فروشند اقساطی خرید می کند

حاج محمدی بابیان اینکه متأسفانه گاهی دو الی سه ماه طول می کشد تا پول دامدار پرداخت شود، گفت: اگر ماه شهریور دامدار شیر مورد نیاز کارخانه را تحویل دهد در انتهای آذر ماه هزینه را تسویه می کنند و این یکی از ضربات سنگینی است که به این صنعت زده می شود.

وی با بیان اینکه تأمین خوراک دام بدترین نوع از سری مشکلات دامداران است، تاکید کرد: نبود مبلغ مورد نیاز برای خرید خوراک دام مزید علت می شود زیرا مشکل دامداران با نبود جو و غلات و علوفه برای دام، یکی از مهلک ترین ضربات است اما ضربه محکم تر به این صنعت نگه داشتن پول دامدار در حساب کارخانه است.

حاج محمدی ادامه داد: هنگامی که کارخانه پول را نزد خودش نگه می دارد، دامداری را در عرصه تولید دچار مشکل می کند و هنگامی که دامداران اعتراض می کنند، دوباره این کارخانه از حق انحصاری خود استفاده کرده و اعلام می کند، اگر ناراحت هستید شیر به این کارخانه نیاورید، زیرا این واحد تولیدی می داند که دامدار نمی تواند شیر را به استان دیگری ببرد و عملا هم به صرفه نیست بنابراین این ظلم را تحمل می کنند.

وی با بیان اینکه کارخانه شیر کرمان به پشتوانه حمایت دولتی که دارد همیشه قوی است، گفت: همیشه حق به این کارخانه داده شده است و دامدار در این چند سال ضربات سنگینی متحمل شده است که اکنون با این وضیعت تورمی چطور بدون سرمایه در گردش می شود به فکر توسعه دامداری و یا تولید دام مولد بود؟
 

کاهش تولید شیر در طی ۸ ماه توسط دامداران

وی با بیان اینکه در ۸ ماهه گذشته تولید شیر در کرمان کاهش یافته است، گفت: دامداری که حتی علوفه را باید نقد بخرد چطور می تواند ۹۰ روز بدون پول به دام خود برسد و عملا دامدار به عنوان واحد زیر دستی در حال له شدن است و انحصار یک کارخانه به این صنعت ضربات متعددی وارد کرده است که به مرحله احتضار رسیده است.
 

فساد شیر اهرم فشار بر دامداران کرمانی 

وی افزود: در حال حاضر اصلی ترین مشکل ما در کرمان به همین کارخانه پگاه بر می گردد زیرا شیر یک محصول خام و فاسد شدنی است و متاسفانه همین امر موضوع سوءاستفاده شده است و این اهرم فشاری برای دامدار شده است با نگاه از بالا به پایین به دنبال صادرات هستند و همیشه نقدینگی دارند و عملا همه جا فریاد می زنند که دامداران شیر خود را به ما نمی فروشند و ما ۷۰ درصد از خارج استان تأمین می کنیم بنابراین نمی شود با این واحد دوستانه معامله کرد.

حاج محمدی با بیان اینکه این واحد تولیدی دولتی بوده همیشه سرمایه اولیه آن از نهادهای مربوطه تأمین می شود بنابراین نگرانی ندارد، گفت: برخورد تحکم آمیز با دامدار چه سودی حاصل کرده است؟ به جر اینکه این امر سبب نابودی محصولات دامداری شده است، بنابراین دامداری که خودش شیر را به کارخانه می برد و توان گرفتن حتی یک شاگرد برای این کار ندارد، نشان می دهد که این نقدینگی را همان روز نیاز دارد این دامدار اگر بخواهد شیر خود را به مرکز خریدی بدهد بعد از ده روز پول خود را تحویل بگیرد دچار ورشکستگی می شود، حالا حساب کنید این دامدار نود روز از این کارخانه طلب دارد چطور ادامه حیات دهد؟
 
نماینده دامداران کرمان ادامه داد: ارزی که باید برای دارو هزینه شود برای واردات شیر خشک هزینه می شود تا تبدیل به ماست و پنیر شود، خودمان با دست خودمان دامدار را از پا در آورده ایم و این صنعت را  به سمت نابودی می کشانیم تا راه واردات را هموار کنیم.

حاج محمدی با بیان اینکه از مسئولان امر می خواهیم به کمک دامدار آمده و مشکلات را ریشه ای حل کنند، گفت: واقعا دامداران استان کرمان دیگر نه توان مالی و نه حتی توان ماندن در این صنعت را دارند و وقتی کارخانه هم پول آن را ۹۰ روز بعد می دهد باید این مسئله حل شود تا دوباره شاهد فروش دام مولد در استان و تعطیلی این صنعت نباشیم.

انتهای پیام/طهماسبی