اعتقاد بر بوم

مریم حاجی زاده؛ منتقد هنری طی یادداشتی نوشت:

در موزه هنرهای معاصر تهران در مسیر حرکتی مارپیچ که ما را به طبقات پایین هدایت می کند وقتی به انتهای سطح شیبدار می رسیم ، بر روی دیوار  راهروی ورودی سینما تک ، پرده نقاشی قهوه خانه ای اثر عباس بلوکی فر را تحت عنوان «روز عاشورا» می بینیم.

عباس بلوکی فر  از تاثیرگذاران و پیشکسوتان نقاشی به سبک قهوه خانه ای می باشد . کار اجرای این اثر با عقد قرارداد مابین موزه و بلوکی فر و در زمان مدیریت ناصر  جواهرپور بر موزه  شروع شد و بعد از شش ماه در سال ۱۳۶۴ به اتمام رسید، بنا به گفته فیروز شهبازی مسئول سابق گنجینه  موزه  کلیه مراحل انجام کار از جمله آماده سازی بوم، کلاف، قاب، اجرا و غیره در مکان موزه و در جایی که هم اینک نصب شده  بوده است.

این اثر با مضمون عاشورایی روایتی تصویری از واقعه کربلا می باشد که به شکل جامعی بسیاری از ویژگی های تکنیکی نقاشی قهوه خانه ای از جمله فضاسازی متن پرده در قالب چندین صحنه روایی و رعایت پرسپکتیو مقامی بر اساس اهمیت و نقش پرسوناژها و پدیده تحقیر شخصیتهای منفی و ستایش شخصیتهای مثبت و ترسیم اجزا به صورت ترکیب بندی منتشر و درهم و نمود جلوه های سورئالی و غیره را در آن می توان دید. عباس بلوکی فر از نسل سوم هنرمندان نقاشی قهوه خانه ای و آخرین نسل از دوران شکوفایی و اعتلای این هنر اصیل و بومی یعنی دهه ۲۰ الی ۳۰ قرن گذشته می باشد. وی با اتکا به دانش تجربی و با آگاهی که در زمینه هنر و نقاشی قهوه خانه ای کسب کرده بود توانست در زمان خود و در آخرین دوره از شکوفایی نقاش قهوه خانه ای آنرا تکامل ببخشد و در اعتلای آن بکوشد. و همچنین به سبب توانمندی هایش و بکارگیری استادانه رنگ در آثارش در این عرصه به عنوان یکی از صاحبنظران این شیوه نقاشی مطرح شود.
او در بازنمایی آثارش با مضامین عاشورایی تحت تاثیر استادان خود قوللر آقاسی و بویژه محمد مدبر که معروف به نقاش عاشورایی است می باشد ، ریزه کاریهای قلم او یادآور شیوه های استادانش است.
آثار او ترکیبی از استعداد و خلاقیت فردی وی و ذوق استادانش یعنی قوللر آغاسی و محمد مدبر می باشد. همچنین او با سرودن اشعار مرتبط با روایت پرده نقاشی هایش و نوشتن آنها در متن بوم نقاشی دست به یک نوع ابداع خلاقانه زد ، این شیوه شخصی در بیشتر آثار او به چشم می خورد که کوششی در جهت کمک به درک مخاطب از مفهوم روایی اثر است.
شاخصه دیگر هنر او تبحر و ظرافت فوق العاده وی در چهره پردازی است از اینرو سبک قهوه خانه ای در نقاشی را منتسب به وی می دانند که هنرمندانی چون علی اکبرصادقی و تصویرگران و گرافیستها از این سبک تاثیر گرفتند.
نقاشی های او انعکاسی از شخصیت و اعتقادات مذهبی او بود که تاثیر این باورها را در ترسیم پرسوناژهای منفی و مثبت مثلا اشقیاء را با چهره های زشت و کریه المنظر و اولیاء در نهایت زیبایی و آراستگی نقش می زد  در پرده های نقاشی اش می توان دید.
او در تمام هفتاد سال عمر هنری خود تلاشهای مصرانه و بی دریغی در راه حفظ و اعتلای هنر قهوه خانه ای کرد، همچنانکه در سال ۱۳۷۵ اقدام به راه اندازی مدرسه نقاشی قهوه خانه ای در فرهنگسرای نیاوران کرد اما به نتیجه مطلوب نینجامید، با درگذشت بلوکی فر و پیشکسوتان، این هنر بومی نیز  به دوران افول خود رسید طوریکه امروزه به صورت هنری غیر معاصر و مهجور مانده است.