از همراهی امام جماعت با «صلوات و قرآن» تا بستن سر با «قوتو»

این تاریخ‌شناس کرمانی ادامه داد: در گذشته وقتی امام جماعت برای برگزاری نماز عید فطر می‌خواست به محل برگزاری نماز مراجعه کند، تعدادی از افراد دور تا دور او را می‌گرفتند و عده‌ای صلوات می‌فرستادند و عده‌ای هم قرآن می‌خواندند و با این تشریفات امام جماعت را به محل برگزاری نماز عید فطر می‌آوردند.

وی افزود: انجام این کارها، برای نماز آن‌قدر اهمیت داشت که به‌صورت ضرب‌المثل درآمد؛ هم‌اکنون می‌گویند «فلانی را با سلام و صلوات آوردند»؛ که این سلام و صلوات مربوط به برگزاری آن مراسم و نماز عید فطر است.

گلاب‌زاده ابراز کرد: بعداز نماز، نمازگزاران سعی می‌کردند که با نقل و خرما هم خودشان افطار کنند و هم زمینه افطار دیگران را فراهم کنند تا این روز را با شیرینی برگزار کنند.

این تاریخ‌شناس کرمانی عنوان کرد: بعداز این مراسم نیز، نمازگزاران به زیارت اهل قبور می‌رفتند و عزیزان خود را که از دست داده بودند زیارت می‌کردند و پس‌از آن برای دیدار پیران و بزرگان فامیل راهی منازل آن‌ها می‌شدند و به‌ انجام صله‌رحم می‌پرداختند.

وی اظهار کرد: مراسم دیگری که برگزار می‌شد، «جا خالی‌بار ماه رمضان» بود؛ شب اول شوال و بعد از اتمام ماه رمضان، افراد هنگام سحر، بیدار می‌شدند و سحری می‌خوردند و اسم این روزه‌شان را «جا خالی‌بار ماه رمضان» می‌گفتند.

گلاب‌زاده تصریح کرد: مراسم دیگری که گاهی بعد از عید فطر برگزار می‌شد و به این ترتیب بود که زنان کرمانی روز خود را با چادر می‌گرفتند و الکی به دست داشتند و کلیدی به آن می‌زدند و صاحب‌خانه که صدا را می‌شنید یا جواب مثبت می‌داد و یا جواب منفی.

این تاریخ‌شناس کرمانی خاطرنشان کرد: البته در گذشته خانم‌ها در عید فطر سر خود را با قوتو که محصول کرمان است، می‌بستند؛ به‌این صورت که قوتو را رقیق می‌کردند و به سر خود می‌زدند و معتقد بودند انرژی که در ماه رمضان از دست داده‌اند با این کار جایگزین می‌شود.

انتهای خبر/م