از لشکر تک نفره تا حضور بلاگر کرمانی

این‌بار هم مانند همیشه مجتمع صنعتی و معدنی مس سرچشمه پیشگام حمایت از این رویداد شده است و با تمام توان از این رویداد پشتیبانی می‌کند.

درحالی‌ شاهد سومین رویداد تولید محتوای دیجیتال در سال جاری هستیم، که چهل روز از شهادت ۹۶ شهید حادثه تروریستی در گلزار بین‌المللی شهدای کرمان می‌گذرد.

ساعت ۷:۳۰ صبح از میدان آزادی شهر کرمان عازم محل رویداد در شهرستان رفسنجان شدیم تعدادی از شرکت‌کنندگان هم همراه ما در یک اتوبوس بودند، هر چه ما خبرنگاران پر سروصدا بودیم اما تیم‌ها آرام و در فکر چگونگی ارائه محتوایشان برای مسابقه بودند، طرح و برنامه را با هم‌گروهی‌های خود به شور و مشورت می‌گذاردند.

بالأخره به محل برگزاری رسیدیم ساعت از ۹ گذشته بود که در جوار شهدای گمنام تجمع کرده و با ادای احترام مسئولان برگزاری این رویداد، راهی محل غرفه‌های استقراریافته تیم‌ها شدیم‌.

سالن نمایشگاهی دانشگاه ولی‌عصر(عج) رفسنجان به‌صورت کارگاهی و غرفه‌بندی و آماده شده بود که با چیده شدن روبان وارد سالن شدیم، چه زیبا بود که بر بالای غرفه‌ها بنرهایی نصب و به نام شهیدان حادثه تروریستی کرمان مزین شده بود.


نام شهدا قلب هر بیننده‌ای را گرچه به‌درد می‌آورد اما روحیه امید، مقاومت، استکبارستیزی و دشمن‌شناسی را، هم یادآوری و هم تقویت می‌کرد، تیم‌ها یکی پس از دیگری غرفه‌ها را تحویل گرفته و سیستم‌های خود را نصب‌ می‌کردند، دقایقی بعد افتتاحیه شروع شد و تیم‌ها در میدان نمایشگاه گرد هم جمع شدند.

مسئول برگزاری رویداد پشت تریبون رفت و ضمن اعلام عنوان‌ رویداد که «برای ایران» نام‌ داشت، محور تولیدات را انتخابات و تأکیدبر مشارکت عنوان کرد و با رمز «یازهرا، یازهرا، یازهرا سلام‌الله‌علیها» این مسابقه سخت و نفس‌گیر ۷۲ساعته را آغاز کرد.

اکنون ۱۲ ساعت از برگزاری این رویداد می‌گذرد گروهی هنوز درحال نوشتن سناریو هستند و گروهی کارشان به‌ نیمه رسیده و البته برخی هم تک‌نفره به‌ میدان آمدند.

وقتی قرار باشد ۷۲ ساعته، یک محتوای چندرسانه‌ای را تولید کنید و وقت هم محدود است، البته که هم خسته خواهید شد و هم خواب بر شما مستولی می‌شود اما هدف بزرگ‌تر است که این تیم‌ها برایش می‌جنگند‌.

رقابت سخت شده و توان افراد روبه کاهش است و حتی از استراحت کامل می‌زنند و به یک چرت کوتاه در غرفه محل کارشان بسنده می‌کنند، اما حجم کار و کمبود زمان، کار را سخت کرده و حتی برخی را نیز از پای در‌می‌آورد و دکتر لازم می‌شوند.

یکی از شرکت‌کنندگان که با نام«مصیبت» در رویداد شهریورماه سال جاری برای خودش لشکری یک نفره بود و جوایز مسابقه را درو کرد، این‌بار هم آمده بود تا با نام《آبی》به تولید محتوا بپردازد.

سطح مسابقات تولید محتوا آنقدر بالاست که برخی از تیم‌ها وقتی وارد شدند و توان کار را برای خود نمی‌دیدند نیز میدان‌را ترک کردند.
جذابیت این رویداد در حضور خانوادگی افراد و حتی تیم‌های اختصاصی بانوان و مردان به صورت مجزا یا ترکیبی بودند.

در بین این غرفه‌ها پوشش کامل بانوان بسیار حیرت‌انگیز بود، که چه با ابهت کاری نخبگانی را رقم می‌زدند. 

وقتی برخی برای حجاب دلایلی می‌آورند که سخت است و غیره، اما سئوال اینجاست؟ چطور بانوان ۷۲ ساعت چادر برسر در میدان هستند و برخی حتی نخبه کارند؟ چرا پس اینجا حجاب محدودیت و اجباری نیست و زنان و دختران این مرزو بوم چنین هنرمندانه به تولید محتوای چند رسانه‌ای با پوشش کامل می‌پردازند؟

در این رویداد که به صورت بومی درحال برگزاری است، برخی حتی بوم و فرهنگ خود را هم آورده بودند و غرفه را جذاب‌تر کرده بودند و این یعنی من به زن‌بودن، بومی ایران، و کرمانی بودنم افتخار می‌کنم، لباس‌های محلی خوراکی‌های بومی همه فریاد می‌زنند‌، زنده باد ایران من.

زمان رقابت از نیمه گذشته بود که حضور یک فعال مجازی که معروف هم شده در بازدید از غرفه‌ها نظرات را به خود جلب کرد، گرچه درچنین مواقعی حضور فعالان و چندرسانه‌سازان دور از انتظار نیست.
مهرداد دلیری که با گویش جنوبی کرمان سال‌هاست طنزپردازی می‌کند که الحق‌والانصاف خون‌گرمیش ملموس بود و اصلاً حضور در فضای مجازی و معروفیت کبر و غرور را به او تحمیل نکرده بود.

از او پرسیدیم چطور کارت را شروع کردی؟ گفت؛ من در گروه دوستان کلیپ می‌فرستادم و طنز می‌گفتم، آنها هم کلیپ‌های من را استوری می‌کردند که بسیار بازدید می‌گرفت، با اسرار دوستان صفحه شخصی در اینستا راه‌اندازی کردم و فعالیتم شروع شد و امروز به‌عنوان یک چهره مجازی شناخته می‌شوم.

به‌هرحال حضور افرادی که از دل مردم هستند برای انگیزه دادن به نسل جوان در رسیدن به خواسته‌هایشان بسیار مهم تلقی می‌شود و این فعال مجازی این موضوع را بسیار خوب درک کرده بود که در این میدان پا گذاشت.

انتهای خبر/ طهماسبی