پرورش شتر یک فرصت استثنایی

یکی از اقدامات خوب سازمان اتکا در سال‌های اخیر که توجه کارشناسان را به خود جلب کرده و کمتر به آن پرداخته شده است، پرورش شتر و شترداری نوین است.
کشور ما با دارا بودن مناطق بیابانی و نیمه بیابانی وسیع، مستعد پرورش شتر است، اما به دلایل متعددی هنوز نتوانسته‌ایم از این ظرفیت خدادادی استفاده مطلوب را ببریم.
با آمدن مرتضی اعلمی به سازمان اتکا، برنامه‌ریزی برای تولید، تکثیر و پرورش نژاد‌های شیری، گوشتی و دورگه شتر و احیا مراتع در سازمان اتکا آغاز شد.
از زمان‌های بسیار دور شتر جزو حیوانات بسیار پر کاربرد و مفید در جوامع بشری (مناطق کویری) بوده است. پرورش شتر در بیشتر نقاط کشور ما هنوز به شکل سنتی انجام می‌شود و اساس کار بر روی تجارب منتقل شده از نسلی به نسل بعدی استوار شده است.
شرایط سخت اقلیمی در بیابان‌ها باعث شده، مردم نقاط بیابانی تمایل کمتری به پرورش شتر داشته باشند.
این سختی‌ها و خشکسالی‌های گسترده دهه‌های اخیر در مناطق کویری ایران، باعث شده که ادامه پرورش شتر به شکل سنتی روز به روز سخت‌تر شود و ما نتوانیم از توانمندی‌های بیابانی و نیمه بیابانیِ کشورمان در جهت پرورش شتر استفاده کنیم.
سازمان اتکا در سال‌های گذشته با توجه به این موارد، به پرورش شتر بر اساس دانش روز ورود کرده است.
مدیر عامل جهادی سازمان اتکا بر این باور است که پرورش شتر باید به سمت عملکرد و راندمان بالاتری حرکت کند تا بتوان حداکثر امکان تولید و فروش محصولات شتر مانند گوشت، لبنیات، پوست، پشم، منسوجات و… را فراهم نمود.
مدیر عامل سازمان اتکا در چند سال اخیر، همچنان بر تولید شیر، لبنیات و گوشت به عنوان محصولات اصلی فعالیت‌های پرورش شتر تاکید دارد.
تمرکز سازمان اتکا بر روی افزایش عملکرد و راندمان تولید این محصولات قرار گرفته است و در همین راستا، برنامه‌های بهبود و اصلاح نژاد، بهبود فرمول و کیفیت خوراک و سیستم‌های خوراک دهی، برنامه‌های مدیریت بهداشتی و دامپزشکی گله‌های شتر و بهبود جایگاه‌های نگهداری، پرورش در سیستم مدرن در حال بهبود روز افزون در مزارع پرورش شتر سازمان اتکا است.
مدیران ارشد سازمان اتکا، پرورش شتر را از نظر اقتصادی معقول و منطقی می‌دانند و پرورش شتر را استفاده از یک فرصت استثنایی و ظرفیت خالی مناطق بیابانی و نیمه بیابانی کشور می‌دانند. بهره‌گیری از فنآوری‌های نوین در صنعت پرورش شتر می‌تواند، امنیت غذایی مردم کشورمان را که در یک منطقه کویری هستیم به شکل پایدار تامین کند.
یکی از ظرفیت‌های کشور عزیزمان ایران به دلیل شرایط بیابانی و خشک سالی، پرورش شتر است. توجه به این ظرفیت و توسعه آن در سازمان اتکا منجر به تولید غذای ارزان‌تر شده است.
مقایسه جمعیت شتر در ایران با کشور‌های همسایه نشان از عقب ماندگی پرورش شتر در ایران نسبت به این کشور‌ها است.
در صورتی که امکانات و توانایی‌های ما از جمله مراتع وسیع، نژاد‌های مختلف، اقلیم مناسب، نیروی انسانی متخصص و… از این کشور‌ها بیشتر است و تنها دلیلش عدم شناخت این فرصت استثنایی و عدم سرمایه‌گذاری در پرورش شتر است.
مرتضی اعلمی مدیر عامل سازمان اتکا بار‌ها تاکید کرده اند؛ زنجیره پرورش شتر یکی از بارزترین ذخایر منابع ژنتیک بومی کشور عزیزمان ایران است و در صورت تامین منابع، سازمان اتکا می‌تواند از منابع موجود ژنتیک گیاهی بیابان‌های کشور جهت پرورش شتر استفاده کند.
در ایران، گستره‌ای از تنوع جمعیت‌های گیاهی و جانوری سازگار با اقلیم کم بارش ایران مشاهده می‌شود.
تمرکز برتوسعه و پرورش شتر، فرایند تولید غذا بدون مصرف آب زیاد را محقق می‌سازد.
وجود این سازگاری‌ها در زنجیره پرورش شتر با داشته‌های سرزمینی ایران موجب شده است که از شتر به عنوان یکی از بهترین ذخایر ژنتیکی برای امنیت غذایی، در کشور کم آب ما یاد شود.
غذای شتر را می‌توان با توسعه مراتع گیاهان شور پسند که غذای هیچ دامی نیستند و با اقلیم کم بارش و بیابانی کشور سازگار هستند، تامین کرد.
در گذشته‌های دور شتر در زندگی ایرانیان حضوری پر رنگ‌داشته است، اما امروزه این حضور بسیار کم رنگ شده است.
با یک نگاه سطحی به آمار‌های رسمی جمعیت شتر در ایران متوجه می‌شویم، ظرفیت کشور برای پرورش شتر بسیار فراتر از این آمار‌ها است و سازمان اتکا می‌تواند، از این ظرفیت خالی جهت امنیت غذایی کشور بهترین استفاده را ببرد.
انتهای پیام