میراث فرهنگی که دستمایه بی‌مهری مسئولان می‌شود

بازاری که اگر در چند سال گذشته پا به آن می‌گذاشتید، رنگ و لعاب قدیمی بودن این بازار را علی‌رغم وجود محدود مغازه‌داران احساس می‌کردی اما چندین سال است که این بازار قدیمی با حضور اتباع افغانی پر شده است. از ابتدای بازار میدان قلعه که وارد می‌شوید چشمانتان با پارچه‌های رنگی، البسه و وسایل اتباع افغانستانی چشم‌نواز می‌شود. اگر بعد از مدت‌ها به این بازار پا بگذارید، از خود می‌پرسید آیا درست آمده‌ام اینجا بازار قدیمی کرمان است یا افغانستان؟

وارد بازار که شدم بعد از گذشتن از چند مغازه به خودم نهیب زدم حالا این چند مغازه را که بگذری، دوباره درگیر بافت قدیمی و خاطرات گذشته مادر می‌شوی؛ اما خیالی باطل بود، هر چه جلوتر می‌رفت تعداد مغازه‌هایی که با لوازم، البسه و پارچه‌های رنگی افغانستانی تزئین شده بودند بیش‌تر می‌شد.

از قبل می‌دانستم که در این بازار یک آهنگری و چند لحاف‌دوزی از اهالی کرمان در این بازار مشغول به‌فعالیت هستند. مغازه آهنگری را که دیدم، انگار آشنا چندین ساله را بین جمع غریبی دیده باشم، به سمت مغازه رفتم و بعد از سلام و کسب اجازه چندین فریم تصویر و فیلم ثبت کردم.

پسر جوانی در آهنگری کار می‌کرد، به‌خاطر دارم چند سال قبل دو پیرمرد در این مغازه فعالیت داشتند، از حال و هوای بازار جویا شدم که بین مغازه‌های افغانستانی، چگونه مشغول به فعالیت است. خندید و گفت می‌گذرد در ادامه عنوان کرد این فعالیت را از پدربزرگم که قبلاً در این مکان کار می‌کرد، یاد گرفته‌ام و هنوز در این‌جا کار می‌کنم.

در این بازار در کنار وجود مغازه‌های متعدد که حال اتباع افغانستانی در آن‌جا فعالیت می‌کنند، چند کاروانسرا وجود دارد که آن‌ها نیز شرایط بهتری از وضعیت بازار ندارند، کاروانسراهایی که نه‌تنها اقدامات اساسی برای احیا آن‌ها صورت نگرفت بلکه تابلوهایی معرفی و مشخصات آن‌ها نیز از ورودی‌هایشان برداشته شده و درب آن‌ها تکیه‌گاه طاقه‌های پارچه اتباع شده است. از مقابل کاروانسرای دیگری رد شدم که درب چوبی و قدیمی‌ این کاروانسرا با درب آهنین جایگزین شده بود.

به گزارش نذیر کرمان؛ با توجه به اینکه استان کرمان پهناورترین استان کشور و دارای آثار تاریخی است که به ثبت جهانی رسیده است و تعداد زیادی از ابنیه تاریخی این استان به ثبت ملی کشورمان نیز رسیده‌اند، می‌طلبد مسئولان برای احیا فرهنگ و میراث گذشتگان ما اقدام عملی جدی‌تری اتخاذ می‌کردند تا شاهد تخریب میراث فرهنگی شهرمان و در اختیار قرار گرفتن آن به اتباع نبودیم، چراکه می‌توان از این ظرفیت غنی در راستای اشتغال‌زایی و ارتقا آداب و سنن استان‌ کرمان استفاده کرد.