تکمیل مقبره نامداران آسمانی رودبارجنوب در هاله ای از ابهام+ تصاویر

 ۲۸ اردیبهشت ماه سال ۹۴ بود که خبر کشف پیکر مطهر ۱۷۵ شهید غواص دفاع‌مقدس با دستان بسته در رسانه‌ها منتشر شد.

این شهدا جمعی از غواصان دریادل و خط‌شکنان شهید عملیات کربلای۴ بودند که در دی ماه سال ۶۵ در جریان عملیات که طرح آن توسط آواکس‌های آمریکایی لو رفته بود، به شهادت رسیده بودند.

طبق شواهد و اطلاعات، این رزمندگان در حالی که بیشتر آن‌ها مجروح بودند، جلوتر از خط مقدم به اسارت دشمن بعثی درآمدند و پیکرشان با دست‌ها و پاهای بسته شده در یک گور دسته‌جمعی دفن شده بود.

 پیکر مطهر این شهدای والامقام بعد از ۳۰ سال در جزایر ام‌الرصاص، بوارین و ابوالخصیب توسط تیم تفحص شهدا کشف شد.

بعد از تشییع باشکوه شهدای غواص در تهران، پیکرهای مطهر این شهدا در ۲۰ مردادماه سال ۹۴ مصادف با شهادت امام جعفرصادق(ع) با حضور مردم قدرشناس ایران اسلامی در بهترین نقاط از شهرهای مختلف کشور تشییع و خاکسپاری شدند.

در این میان پیکرهای مطهر ۲ شهید غواص گمنام دوران دفاع‌مقدس مهمان مردم رودبارجنوب  شدند و پس یک تشیع به یاد ماندنی در پارک کشاورز به خاک سپرده شدند.

خاکسپاری شهدای گمنام در پارک‌ شهر اقدامی پسندیده و ارزشمند است، اما باید قبل از خاکسپاری از سوی بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع‌مقدس بررسی شود که آیا محل‌های تدفین ظرفیت لازم برای متبرک شدن به وجود شهدا را دارند و آیا دستگاه‌های ذیربط به عنوان مسئول ساخت این یادمان‌ها اهتمام لازم را دارد یا خیر؟

حال مایه‌ افسوس و ناراحتی است که چرا بعد از گذشت ۷سال، هنوز  هیچ اقدامی در راستای ساخت یادمان شهدای گمنام انجام نشده و این کار فقط در حد علم کردن چند آهن باقی مانده است.

شایان ذکر است،اولین مقصد تمام مسوولین در بدو ورود به شهرستان رودبارجنوب گلزار شهدای گمنام است و سه شنبه های مهدوی تنها برنامه فرهنگی که به همت کمیته خادمین شهدا در این مکان برگزار می شود.

علی ای حال، قانون مهمانی این است که میزبان به بهترین نحو از مهمانان پذیرایی کنند، آن هم اگر مهمانت سفیری باشد (شهید) که از عرش خدا پیام می آورد،تا زنگار دل را بزداید، اما آیا ما؛ یعنی آنهایی که مسئولیت دارند، در قبال قبور این شهدای عزیز و یادمان شهدا خوب توانستند میزبانی کنند؟ آیا غربت و مظلومیت و گمنامی که در فضای پارک رودبارجنوب شایسته شهدای گمنام است.

انتهای پیام/پ