ایلام کجا بریم؟

به گزارش نذیر کرمان؛ پیشینه استقرار در کهن سرزمین ایلامیان به استناد مطالعات و کاوشهای باستانشناسی صورت گرفته در آن به خصوص در تپه‌هایی چون علی کش، چغا سفید، سبز، خزینه و…در دهلران و کزآباد و چشمه ماهی در هلیلان در هزاره‌های پیش از تاریخ و کاوشهای منسجم در استان و در شهر تاریخی سیمره مربوط به اواخر ساسانی و قرون اولیه اسلامی، پیشینه تاریخی آن را از هزاره هشتم ق.م تا قرون اولیه اسلامی به صورت تداوم دوره‌ها به اثبات رسیده است.

استان ایلام مهد تمدن ۱۰هزارساله‌ای است که در لایه لایه “تپه علی کش” در شهرستان دهلران می توان آنرا باور داشت.

ایلام که در کتیبه‌های بابلی (آلام یا آلامتو) آمده است به قولی معنی کوهستان یا(کشور طلوع خورشید) را می دهد.

 استان ایلام سرزمینی است که در غرب کشور و در میان ارتفاعات زاگرس قرار گرفته که دارای دو خصوصیت دشت در جنوب و کوهستان در شمال می باشد. به همین جهت این منطقه به دلیل چهار فصل بودن آن مورد توجه گردشگران و مسافران قرار می گیرد.

غارزینه گان، دریاچه دوقلوی سیاه گاو، آبشار اما، قلعه کنجانچم، موزه مردم شناسی قلعه والی شهر ایلام، قلعه شیاخ، چشمه‌های آبگرم، آتشکده سیاهگل، رودخانه پرخروش سیمره، آتشکده موشکان، تنگ بهرام چوبین و … از دیدنیهای این استان است.

ایلام در منطقه ای کوهستانی در حاشیه جنوب غربی رشته جبال زاگرس قرار گرفته است.

رشته کوههای مرتفع و موازی کبیر کوه به طول ۱۶۰ کیلومتر از شمال غربی تا جنوب شرقی استان را در بر گرفته است و قسمتی از مناطق غربی و شمال غربی ایلام را از قسمت‌های دیگر مجزا می‌کند.

اعتبار دیرینه این خاک و بوم در کنار جنگل‌های انبوه «بلوط و بنه» و از حرکت و خروش رودهای سیمره و کنجانچم به آن زیبایی محسور کننده‌ای بخشیده و پرتوهای روح افزای آفتاب از فراز کوه‌های قد کشیده کبیرکوه، مانشت و دینارکوه ایلام را به “سرزمین ناشناخته‌ها” تبدیل کرده است.

دیاری که عملیات‌های مهمی چون محرم، والفجر۳، عاشورا و کربلای ۱ در دل آن رخ داده است و در هر نقطه از این کهن خاک یادگار هشت سال دفاع مقدس وجود دارد به مانند مناطق عملیاتی “شرهانی” در دهلران و”قلاویزان” در مهران که در فهرست آثارملی کشوربه ثبت رسیده، “سنگر صدام” ،”نقطه ایثار”،”بانروشان”و”تپه شنی” در شهرستان مهران و نیز بیش از ۳هزار شهیدی که در راستای مقاومت و پایمردی مردمانش به انقلاب هدیه کرده اسآری ایلام با داشتن نه شهرستان شامل ایلام، سیروان، ملکشاهی، ایوان، سرابله، مهران، دهلران، آبدانان و دره شهربا داشتن ۷۵۰ اثر ثبت شده تاریخی و فرهنگی در فهرست آثار ملی کشور قاب دیدگان هر مسافری را می نوازد و دهان هر گردشگری را به شگفتی وحیرت وامی دارد.

جاهای دیدنی شهرستان ایوان

شهرستان ایوان در شمال غربی استان ایلام قرار دارد. این شهرستان از شمال به استان کرمانشاهان از شرق به شهرستان شیروان، از جنوب به به شهرستان ایلام و در غرب به کشور عراق محدود می شود و مرکز آن شهر ایوان است. این شهر با برخورداری از آب و هوای مناسب و قرار گرفتن بر سر راه ایلام کرمانشاه و داشتن اراضی حاصلخیز و مجاورت با رودخانه های کنگیر، وجود کشاورزی و دامپروری و … دارای اهمیت و اعتبار خاصی است. این شهرستان دارای ۲ بخش، چهار دهستان و ۸۶ روستاست. روستای خوران با داشتن سرابی گوارا و باغ های زیبا، یکی از تفرجگاه‌های اهالی است. بخش زرنه، از نظر پیشینه و قدمت تاریخی دارای ارزش فراوانی است.

آتشکده ی سیاهگل

طاق شیرین و فرهاد

قلعه شمیران

پل شیره پناه

تپه های زرنه و نرگس

غار طلسم

بقعه ی حاجی حاضر

امامزاده سیدعبدالله

جاهای دیدنی شهرستان چرداول

مرکز شهرستان چرداول، شهری به نام سرابله است که در کنار رود سرابله قرار دارد. شهرستان چرداول شامل سه بخش مرکزی، آسمان آباد و هلیلان است. در این شهرستان، رودخانه‌های کله شاخ(سنگ سفید)، سیمره و زنجیره جریان دارد. کشت در بیشتر اراضی، به صورت دیم است.

قلعه سام

آتشکده موشکان

شهر تاریخی گم گم

رودخانه سیمره

جاهای دیدنی شهرستان سیروان

مرکز شهرستان سیروان، شهر لومار است. سیروان از دهستان‌های کارزان، لومار و زنگوان تشکیل شده است. تمامی اراضی این شهرستان به صورت دره‌ای نسبتاً وسیع بین دو رشته کوه(چرمین و لنه) از یک سو و (مانشت و سیوان) از سوی دیگر گسترده شده است که به وسیله رودخانه شیروان و چشمه سارهای جانبی آبیاری می‌شود. مرکز این شهرستان، شهر لومار است.

شهر تاریخی سیروان در روستای سراب کلان

بقعه عباس شیروان

بقعه عباس رودبار

مقبره سیدعلی

بقعه باقر در بخش شیروان

رودخانه سیمره

جاهای دیدنی شهرستان مهران

مرکز این شهرستان، شهر مهران است. که در ساحل چپ رودخانه کنجانچم واقع شده است و با مرز عراق بیش از چند کیلومتر فاصله ندارد. مهران قبلاد منصورآباد خوانده می شد. در سال ۱۳۰۹ با تصویب فرهنگستان زبان ایران، به (مهران) تغییر نام داد. در بخش مرکزی مهران، مخازن نفت و گاز طبیعی کشف، و چاه‌هایی در آن حفر گردیده است. دشت‌های مهران به دلیل پیوستگی کوه و دشت با یکدیگر، دارای اهمیت سوق الجیشی و تاریخی است. این شهرستان دارای جمعیتی معادل ۴۶۹۸۱ نفر و دارای سه بخش مهران، صالح آباد و ارکواز ملکشاهی است. بخش صالح آباد در دشت نسبتاً وسیع هیزدانه واقع شده است و در سالهای پرباران، یکی از مناطق حاصل خیز استان محسوب می شود.

قلعه ی کنجانچم

سنگ نوشته تخت خان

تپه های چغا آهوان و چغاگلان

بقعه سیدحسن

امامزاده علی صالح

جاهای دیدنی شهرستان دهلران

مرکز این شهرستان، شهر دهلران است. که در قدیم الایام به آن ده لُران می گفتند. دهلران در دامنه جنوب و جنوب غربی دینارکوه قرار دارد. این شهرستان دارای سه بخش زرین آباد، مرکزی و موسیان و ۶ دهستان است. بخش مرکزی از ۱۴ روستا و آبادی تشکیل شده است. اکثر آبادی‌ها در اثر جنگ تحمیلی خالی از سکته شد و بعد از جنگ دوباره بازسازی و اسکان در آنها صورت گرفته است. بخش موسیان در حد فاصل دهلران و استان خوزستان قرار دارد و از این بخش رودخانه‌های دویرج و چیغاب (مورموری) عبور می‌کند. در این بخش به دلیل حاصلخیزی زمین‌های کشاورزی محصولات متنوع جالیزی به دست می آید. در بخش موسیان چاه‌های نفت فراوانی حفر شده و دارای منابع عظیم نفتی است. بخش زرین آباد به مرکزیت شهرک پهله، از زمان های قدیم تاکنون، محل سکونت بوده و آثار باستانی فراوانی در آن به چشم می خورد. شهرک میمه یکی از نواحی خوش آب و هوا پرجمعیت زرین آباد است. براساس سرشماری سال ۱۳۷۵ شهرستان دهلران دارای جمعیتی معادل ۵۳هزار و۲۹۹ نفر است.

مراکز دیدنی و زیارتگاهی:

تپه‌های پیش از تاریخ چون علی کش، تپه سبز، تپه موسیان

سنگ نوشته میمه

قلعه شیاق

بقعه ابراهیم

بقعه سیدناصرالدین

بقعه سیدابراهیم قتال

بقعه عباس

چشم قیر

غار خفاش

جاهای دیدنی شهرستان آبدانان

مرکز این شهرستان، شهر آبدانان است و به لحاظ جمعیت و وسعت، دومین شهر استان محسوب می‌شود. آبدانان دارای دو شهرستان و چهار دهستان است. این شهر در دامنه جنوبی کبیرکوه و در دره با صفای رودخانه آبدانان در شمال مقبره امامزاده سیدصلاح الدین محمد قرار دارد. این شهرستان به لحاظ نظامی، کشاورزی و دامداری اهمیت دارد. براساس سرشماری سال ۱۳۷۵ دارای جمعیتی مهادل ۴۷هزار و ۶۵۲ نفر است.

مراکز دیدنی و زیارتگاهی

هزار در

پشت قلعه

قلعه هزارانی

بقایای شهر جولیان

مقبره سیدصلاح الدین محمد

بقعه شیخ پیرمحمد

بقعه منصور بوالحسن

بقعه عبدالرحیم در سیاه گاو

جاهای دیدنی شهرستان دره شهر

مرکز آن دره شهر است. این شهر در آبرفت های سیمره و در کنار ویرانه های شهر تاریخی سیمره و در دو سوی مسیر رودخانه ی دره شهر، جایی که تپه ماهوارهای دامنه ی شمالی کبیرکوه خاتمه می یابد، قرار دارد. دره شهر کنونی از چند روستای بهم پیوسته تشکیل شده است. اطراف این شهر را مزارع آبی و دیمی یا خاک حاصل خیز فراگرفته است. مزارع کشاورزی در دره شهر به وسیله آب رودخانه های سیمره، سیکان، و چشمه سارهای کوچک دیگر آبیاری می شود و حفر چاه های عمیق و نیمه عمیق کمبود آب را تأمین می نماید. در مزارع روستاهای دره شهر ضمن کاشت برنج، گندم و جو محصولات صیفی نیز بدست می آید. این شهرستان دارای دو بخش مرکزی و بدره است. جمعیت دره شهر طبق سرشماری سال ۱۳۷۵، ۵۳هزار و ۵۰۱ نفر است.

مراکز دیدنی و زیارتگاهی:

تل های سرگچله

تپه تیغن

تنگه بهرام چوبین

پل گاومیشان

چهار طاقی

شهر تاریخی سیمره

پل چم نشت

دژ شیخ مکان

بقعه مهدی صالح

بقعه عباس

بقعه بابا سیف الدین

بقعه حاجی نام

بقعه جابر

بقعه پیرمحمد

موزه باستان شناسی دره شهر

جاهای دیدنی شهرستان ملکشاهی

براساس مصوبه هیئت دولت در سال ۸۷ بخش ملکشاهی به شهرستان تبدیل شد. در مرکز استان ایلام و در جنوب شهرستان ایلام در فاصله ۷۲۵ کیلومتری از تهران واقع شده است. آب و هوای شهرستان ملکشاهی معتدل کوهستانی است. اما اهمیت این شهرستان بیشتر به سبب دام و دامپروری است هر چند مردم منطقه به کارهای کشاورزی نیز اشتغال دارند. شهرستان ملکشاهی دارای آثار تاریخی همچون سنگ نوشته آشوربانی پال در روستای گل گل متعلق به عصر آشوریان و قلعه جوق در روستای قلعه جوق مربوط به دوره ساسانی و برخی آثار دیگر است. شهرستان ملکشاهی به علت قرار گرفتن در سلسله کوه های کبیرکوه از سلسله جبال زاگرس دارای طبیعت بکر و جاذبه‌های طبیعی زیبایی همچون آبشار اما، آبشار پنجه علی، دریاچه سد ایلام، ارتفاعات و دره‌های زیبای کوه پشمین، آبشار درگناو گنداب، تالاب سیاب درویش، کوه کلک، غارتایه که و آتشکده کوشک قینفر است.