اندونزی فرصتی برای تغییر پارادایم به سمت پیمان‌های اسلامی است

به گزارش گروه سیاست نذیر کرمان، فرشید باقریان، كارشناس مسائل بین‌الملل  در بیان ویژگی‌های اندونزی گفت: جاكارتا پایتخت اندونزی دومین شهر پر جمعیت جهان است. اندونزی بعد از استقلال از هلند، یك سیستم ریاستی را اجرا كرد. این كشور همیشه به خاطر موقعیت و جایگاه خود محل برخورد قدرت‌های استعماری قدیمی بوده است.

او افزود: اندونزی پرجمعیت‌ترین كشور مسلمان جهان و چهارمین كشور پر جمعیت جهان است. وسعت خاك این كشور از ایران بیشتر است. همچنین به دلیل موقعیت جغرافیایی كه دارد در بسیاری از پیمان‌های بین‌المللی حضور دارد. اندونزی در كنفرانس اسلامی، در سران غیرمتعهد، در جی هشت و چند پیمان دیگر مهم منطقه‌ای و جهانی حضور دارد.

این كارشناس مسائل بین‌الملل با بیان این مسئله كه سیستم ریاستی اندونزی باعث می‌شود قراردادها و پیمان‌های این كشور با دیگر كشورها سریعاً قابل‌اجرا شود اظهار كرد: نزدیک شدن به اندونزی به معنای نزدیک شدن به منطقه هند و پاسیفیك است. رویكرد ایران با چین می‌تواند بعضی از وظایف به‌صورت اشتراكی بین چین و ایران در آن منطقه تقسیم شود.

او نگاه به شرق را یك شرق جغرافیایی ندانست و بیان كرد: یك مقاومتی در برابر غرب و جهان آنگلوساكسون وجود دارد كه روسیه به‌واسطه جنگ این كار را انجام می‌دهد، ایران به‌واسطه پیمان‌های منطقه‌ای و چین به‌واسطه اقتصادی این تفاضل را انجام می‌دهد. خیلی از كشورها در دوره‌ای تحت سلطه اروپایی‌ها بودند؛ اما در حال خارج شدن از آن سلطه هستند.

باقریان با اشاره به اینكه اندونزی یك كشور مسلمان است و دارای ظرفیت‌های عظیم اقتصادی است گفت: این یك ظرفیت مهم ایجاد می‌كند؛ زیرا می‌توانیم از پیمان‌هایی مانند «آ سه آن» به پیمان‌های اسلامی تغییر پارادایم بدهیم. یكی از پیمان‌های مهمی كه اندونزی در آن عضو است و بدون آمریكا امضا شد پیمان RCEP است كه ۱۵ كشور عضو آن هستند. این كشورها ۳۰ درصد از تولید ناخالص ملی جهان را دارند و تصمیم گرفتند درون خودشان تجارت كنند كه این مسئله در راستای تقابل با غرب و پیمان با شرق اهمیت زیادی دارد.