امروز آبستن رخداد پرغمی است، غربت آسمانی شدن روح بلند جواد الائمه علیه السلام؛ کسی که همچون جدش حسن بن علی (ع) درخانه خود غریب بود،تقدیر آن بود که حتی در خانه نیز غریب باشد و با هم دستی همسرش«ام الفضل» زهر جفا نوشید و شهادت را به اعتبار رساند.
به گزارش خبرنگار”فت فتو” از رودبارجنوب،سی ام ذیقعده مصادف است با سالروز شهادت حضرت امام جواد (ع) فرزند حضرت علی بن موسی الرضا (ع) که در بین ائمه اطهار (ع) جوانترین امام بود. امام جواد (ع) نهمین پیشوای شیعیان است که در سال ۱۹۵هجری در مدینه متولد شد، وی نامش محمد و معروف به جواد و تقی است. دوران عمر آن امام بزرگوار ۲۵ سال و دوران امامتش نیز ۱۷ سال بود که در دوران خلافت مامون و معتصم عباسی قرار داشت. امام محمد تقی (ع) هنگام شهادت پدر هشت ساله بود و پس از حضرت رضا (ع) مقام امامت به ایشان که آن زمان هشت ساله بود واگذار شد. امام جواد علیهالسلام در کودکی جامه امامت و ولایت پوشیدند اما این، تمام شگفتی زندگی آن حضرت نبود بلکه زندگی ایشان مملو از فضایلی حیرتانگیز است که موجب شد دوست و دشمن در مقابل این همه فضیلت سر تعظیم فرود آرند. بیهوده نیست که خاندان رسول خدا صلّی الله علیه و آله شایسته چنین فضایلی هستند زیرا با همه این فضائل، ذرهای در بندگی خدا کوتاهی نکردند و البته، همواره مورد حسد حسدورزان واقع شدند و نهایتا دشمنان امام جواد علیهالسلام ایشان را در سن جوانی به شهادت رساندند. هیچ غروبی به سیاهی غروب وجود مقدس دانههای تسبیح آل طه(ع) نیست؛ آنگاه که با خاطری آرام اما مشتاق دعوت حق را لبیک میگویند و با رفتنشان، تا قیامت شام تیرهای برای اهل زمین، میسازند. امروز آبستن رخداد پرغمی است، غربت آسمانی شدن روح بلند جواد الائمه علیه السلام؛ کسی که همچون جدش حسن بن علی (ع) درخانه خود غریب بود،تقدیر آن بود که حتی در خانه نیز غریب بود و با هم دستی همسرش«ام الفضل» زهر جفا نوشید و شهادت را به اعتبار رساند. او که در خردسالی ردای امامت پوشید و در نوجوانی عالم را از علم و تفکرش به حیرت واداشت مادامی که هیچ سئوالی از دریای علمش بی پاسخ نمیماند چرا که به منبع علم الهی متصل بود. جوادالائمه علیه السلام که فرمودند:«چگونه گمراه و درمانده خواهد شد كسى كه خداوند سَرپرست و متكفّل اوست. چطور نجات مىيابد كسى كه خداوند طالبش است. هر كه از خدا قطع اميد كند و به غير او پناهنده شود، خداوند او را به همان شخص واگذار مىكند.» امروز بغداد اندوهناک نهمین خورشید شجره امامت را به همجواری جد غریبش موسی بن جعفر(ع) بدرقه میکند؛ جدی که تلخی روزگارش از در و دیوار زندانهای تاریک هارونالرشید به یادگار مانده است. او که تنها ۲۵ بهار از نسیم زندگانی را استشمام کرد و نماد «جود و کرم» در آل طه(ع) شد و هنوز هم دنیا از عطر وجودش آکنده است مادامی که بابالحوائج دستهای رو به آسمان رفته، میشود. امروز نگاه مشهد رو به کاظمین است و قلب امام رضا(ع) بی تاب آغوش کشیدن روح بلند فرزندش، جوادالائمه علیه السلام خواهد بود. انتهای پیام/پ